De beer

Natuurlijk doe ik het huishouden. Maar hoe komt het toch dat ik niet verder kom dan de basisklusjes? Lang geleden zei mijn moeder: “als de wc, de douche en het gasfornuis (=keuken), maar schoon zijn”. Dit zinnetje zit als een mantra in mijn hoofd. De wc, de douche en de keuken zijn dan ook altijd schoon en opgeruimd.

Ook een andere “wijsheid” van mijn moeder zit als een mantra in mijn hoofd.

“Het werk leeft langer dan jij”.  Dit klinkt heel mooi, maar de eerlijk gebied te zeggen dat mijn moeder hier heel tegenstrijdig in was. Want: zij vond dat er ook klusjes gedaan moesten zijn. Ik heb het over kleine klusjes zoals: aardappelen schillen, afwas, bed opmaken enz. Er lag echter wel druk op omdat het wel in mijn moeders tijd en tempo gedaan moest zijn.

Ik merk dat dit diep geworteld is, dit merk doorat ik mezelf (te) strenge regels opleg. Ook ik vind dat klusjes op een bepaald tijdstip gedaan moeten zijn. (Ooit zei iemand tegen me: "het maakt toch niet hoe laat die aardappels zijn geschild? Als het maar gedaan wordt, en je op tijd kunt eten".)

Mijn lapjesvader zei het volgende: “Eerst zaken, dan vermaken”. Ik ben het gedeeltelijk met hem eens. Ik merk namelijk dat als ik eerst leuke dingen doe, ik vervolgens geen zin meer heb in “zaken". Andersom werkt beter, ik heb dan iets om naar uit te kijken. Maar… Hierin zit mijn valkuil. Doordat ik energetisch beperkt ben, besteed ik soms teveel tijd aan “zaken”, hierdoor is er geen energie meer over voor leuke dingen. Balans en “me-time” zijn hierin toverwoorden.

 

Lapjesvader is inmiddels wat jaartjes ouder, hij is inmiddels wat milder geworden. ;-)

Maar… Ik wilde meer opgeruimd én schoongemaakt hebben dan de basisklusjes. Ik ben toen gaan lezen over opruimen. Ik las onder andere: “Aan de slag met de huishoudcoach” van Els Jacobs.

Ik vond het een inspirerend boek, echter ik werd er nerveus van. Door dit boek legde ik de lat bij mijzelf heel hoog (beer nr.1), omdat ik vond dat ik alle tips in de volgorde die Els Jacobs aangaf moest toepassen. Dit kon niet de bedoeling zijn. Uiteindelijk heb ik dit boek naar de kringloop gebracht. ;-)

Eén van de tips uit dit boek die ik wél toepas is de ochtendroutine. Een avondroutine is ook een goede tip. Door de fibromyalgie en de chronisch vermoeidheid die hierbij om de komt kijken, is het mij (nog) niet gelukt om een avondroutine te hebben. (`s Avonds zorgt manlief ervoor dat de woonkamer is opgeruimd.)

 

In de jaren dat ik op zoek was naar een systeem wat goed voor mij werkte, was ik ook op zoek naar een goed opruimsysteem voor de administratie. Het boek “Stop de stapels” van Annemiek Tichelaar is een praktisch boek waar ik in deze zoektocht iets aan heb gehad. En… Het is een boek waar ik niet nerveus van word. ;-) Ik heb het boek nog steeds in mijn boekenkast staan. 

Ik had dus een systeem nodig die voor mij goed werkte. Ik kocht een kalender en schreef op voorhand de klusjes en klussen op die moesten gebeuren. Dit werkte niet omdat er (zeker in het weekend) vaak iets tussenkwam. Ook hier werd ik nerveus van omdat ik had in mijn ogen had gefaald (beer nr.2). Ik moest dus leren loslaten! 

In 2006 kreeg ik de diagnose fibromyalgie (weke delen reuma). Door de fibromyalgie heb ik goed leren luisteren naar mijn lichaam. Grenzen stellen én bewaken is erg belangrijk om met deze aandoening om te kunnen gaan. Ook loslaten is een toverwoord bij fibromyalgie. ;-)

Dit loslaten ging (en gaat) niet zonder slag of stoot. Dit komt omdat veel mensen met fibromyalgie perfectionistisch zijn. (Dit heeft mij veel moeite gekost om toe te geven.) :-)

Door mijn perfectionisme zie ik héél véél beren op mijn weg. (Beer nr. 3.) ;-)

Daarnaast heeft de cursus Grip bij Revalidatiecentrum De Hoogstraat (Utrecht) mij veel inzicht, tips en tools gegeven om met de fibromyalgie om te kunnen gaan. Ik ben van mening dat óók mensen zonder een chronische aandoening iets aan deze handvatten kunnen hebben.

Dit is één van de dingen die mijzelf afgelopen jaren heb geleerd. Het is goed om zo nu en dan jezelf dit af te vragen.

Alles goed en wel, hiermee heb ik de vraag (nog) niet volledig beantwoord hoe het komt dat veel klusjes en Klussen blijven liggen? Het moge duidelijk zijn dat beren op de weg niet helpen om daadwerkelijk tot actie over te gaan. :-)

Terwijl ik aan het schrijven ben kom ik op een aantal punten waarmee ik denk deze vraag te kunnen beantwoorden.

Door de fibromyalgie heb ik chronisch pijn én ben ik chronisch moe. Dit is een feit waar ik mee heb te dealen. Daarom moet ik (vooral) mijn energie verdelen en goed plannen. In het plannen had ik geen systeem. Door het 365-dagenproject komt er gestaag een betere verdeling tussen energie en activiteit. 

Ik leg de lat vaak te hoog of stel teveel doelen op één dag. Dit is onrealistisch en zorgt bij mij voor een gevoel van falen. Ik mag, moet minder streng voor mezelf zijn. En… Ik moet minder moeten. :-)Mijn lapjesvader heeft een mooie wijsheid hierover: “het enige wat je moet is naar de wc”.

Hobbyprojecten blijven liggen. Ik gun mezelf namelijk geen "leuke dingen".

 

Dit komt doordat er ook een andere mantra in mijn hoofd zit: “eerst zaken, dan vermaken”.

Inmiddels plan ik “me-time” in. (Me-time heb ik leren inplannen door dit 365-dagenproject)/

 

Zoals bij veel mensen speelt opvoeding een belangrijke rol.
Ik ben opgevoed met het principe: "Handen uit de mouwen steken".  Hier is niets mee, behalve als je minder of weinig tijd krijgt voor ontspanning. Een diepgeworteld principe bij mij is dat je pas mag ontspannen na inspanning.

 

In mijn hoofd maak ik van een klusje vaak een Klus. ;-) Wanneer ik met het klusje aan de slag ga blijkt het allemaal best mee te vallen. :-)

 

Met klusjes en Klussen en hobbyprojectjes spring ik vaak hak op de tak.

Met dit principe van mijn moeder ben ik het nog steeds eens: "Maak af waar je mee bezig bent!" Dit geeft zo veel meer rust.

De zelfkennis is er. ;-) Nu de praktische kant. Hoe ga ik ervoor zorgen dat het huishouden én de administratie  daadwerkelijk aangepakt gaat worden? En wel zo dat het bij mij past, leuk is én zo minimaal mogelijke stress oplevert? Na jaren zoeken, lezen, nadenken vond ik onlangs het antwoord op internet in de vorm van een 365-dagen project. Door het surfen op internet kwam ik op het blog van Nelleke terecht. Voor mij was dit ontzettend inspirerend én nodigde mij uit om mijn eigen 365-dagen project te starten. Een 365-dagenproject?

Kan ik dit wel? ;-) Hup! Deze beer heb ik direct van mijn weg gehaald! :-)

Het weghalen van kleine en GROTE beren op mijn weg staat centraal in mijn 365-dagen project. Een mascotte (in de vorm van een beer) kan ik hier goed bij gebruiken. Op dit moment steunt Willem-Beer me al 61 dagen lang! Willem-Beer is een beer die ik van lapjesvader kreeg toen ik klein was. Willem-Beer is vernoemd naar lapjesvader.  

Met Willem-Beer, daadkracht, theoretische kennis (zowel uit boeken als mede-bloggers) ben ik er van overtuigd dat ik in 365 dagen héél véél beren van mijn weg ga halen.