Nieuw ritme

In mijn berichtenlijst zie ik dat mijn laatste post op 24 mei is geweest. Inmiddels is het 24 juli! Tijd om weer eens een bericht te posten. Vanaf 27 mei is er sprake van gezinsuitbreiding: we mochten eindelijk onze pleegpup ophalen. Onze aanwinst heet Roenja en is een zwart "Labje". Ze is op 8 april geboren.

Eén van de eerste foto`s van Roenja. Zowel het vrouwtje als Roenja waren uitgeteld.

Een pup in huis leek nog wel bewerkelijker dan een baby in huis. (En ik heb geen ervaring met baby`s.) De eerste week was er sprake van gebroken nachten. Roenja sliep gelukkig `s nachts door, maar moest wel wakker gemaakt worden voor een "pipi" (dit is het commando voor poepen en plassen). Natuurlijk moest er overdag gewandeld worden, we moesten elkaar leren kennen én de gastgezinbegeleidster kwam regelmatig langs voor een huisbezoek. Roenja is niet zomaar een pup, zij moet straks hulphond worden. Van alles kan én moet een trainingsmoment gemaakt worden.
Het is nogal vervelend als de cliënt straks niet op een normale manier een vuilniszak buiten kan zetten, of zijn schoenen niet kan laten staan of niets op de tafel kan laten liggen... Zo zijn er legio voorbeelden én dus oefenmomenten te bedenken.

Wat betekent dit voor mijn 365-dagenproject en mijn hobby`s? Mmm, dit heeft vanaf 27 mei behoorlijk stil gelegen. Alhoewel... Eén van mijn doelen "het bijhouden van de was" is nog steeds gelukt! Het blijft een heerlijk gevoel om (bijna) lege wasmanden te hebben.
In deze drie maanden is een er een nieuwe kast gekocht. Een kast met minder opbergruimte...
De inhoud van twee kasten moet terug worden gebracht naar één kast. Dit betekent opruimen. :-) Stap voor stap, tussen het oefenen en uitlaten door worden de twee oude kasten steeds leger.
Morgen komt de kringloop de eerste opgeruimde kast ophalen. Wat een heerlijkheid!

Al lange tijd staat op mijn to-do-lijst dat ik de cd`s opnieuw wil archiveren en op een andere manier opbergen. Niet meer in lades, maar in mappen (lang geleden als tip op een ander blog gelezen). Doordat ik de lades met cd`s moet leeghalen (anders komt de andere oude kast nooit bij de kringloop te staan) word ik nu "gedwongen" om deze Klus te klaren. Het is een Klus, maar wel een leuke. Ik wist niet dat wij zoveel leuke muziek hadden. :-) Zoals bekend is opruimen en schoonmaken op muziek véél leuker!

Afgelopen drie maanden ben ik op zoek gegaan naar een nieuw ritme, dit lijkt aardig gelukt. Het fijne hiervan is dat ik zomaar ineens weer tijd heb om een post te schrijven. ;-)

Elke maand maak ik een foto van Roenja. Deze is op 27 juni gemaakt.

Dag 278- koken op dinsdag

Normaal gesproken kook ik niet op dinsdag. Volgens manlief had ik beloofd te koken. Belofte maakt schuld. ;-) Daarom maakte ik een Frisse rijstsalade. Deze salade is heerlijk op een warme lentedag of een heerlijk lome zomerdag. Ook past deze salade prima bij een BBQ. Het is bijna juni, dus ik vond dat we dit recept weer eens op het menu konden zetten. Niet wetende dat het vandaag een bewolkte ietwat koude dag zou zijn.
De salade aten we met stokbrood met kruidenboter.

Er gaat munt in deze salade. De munt haalde ik uit onze eigen tuin.

De rest van de ingrediënten. De olie, azijn en mosterd is bedoeld om een dressing van te maken.

Het eindresultaat. Wederom was deze salade erg lekker. Ik vond `m alleen niet zo goed passen bij het weer van vandaag. Een bord boerenkool had ik ook erg lekker gevonden. ;-)

Dag 277- douche Grote Beurt

Nog drie nachtjes slapen... En dan... Dan mogen wij onze pleegpup ophalen. Ik verwacht dat aankomend weekend dat we heel erg druk bezig zijn met onze weg te vinden met de komst van onze nieuwe huisgenoot. Daarom wil ik een aantal klussen en klusjes in huis al gedaan hebben, zodat ik me in de beginperiode kan concentreren op de pleegpup.
Een grote Klus die ik al lang uitstelde deed ik gisteren. De douche kreeg een Grote Beurt.

De plankjes van het badkamerkastje krijgen nu eindelijk een duidelijke bestemming...

Deze kleine handdoekjes lagen op de vensterbank bij het doucheraam. Als de wind op dit raam staat vallen de handdoekjes steeds naar beneden. Met als gevolg dat ik steeds weer opnieuw de handdoekjes stond op te vouwen. Ik kon alleen geen andere plek bedenken. Totdat ineens het kwartje viel. :-) Deze handdoekjes passen prima op de plankjes. Ik vind het ook nog eens heel gezellig staan.
Omdat ik geen horloge draag vind ik het prettig om overal de tijd te kunnen zien. Daarom staat er een reiswekkertje in de douche.

Manlief heeft een tijdje moeten spoelen met dit middel. Ik dacht dat het flesje nog vol was. Niets bleek minder waar, het flesje was leeg. Waarom staat er geruime tijd een leeg flesje te verfstoffen in de badkamer? Hup weg ermee! Opgeruimd staat immers netjes...

Ook ontkalkte ik de douchekranen.

De kraan is ingepakt met keukenpapier in schoonmaakazijn.

Dit keer gebruikte naast schoonmaakazijn ook een andere ontkalker.

Dit is een fijne ontkalker. Hij ruikt lekker fris en slaat niet meteen op je adem.

Fijn zo`n opgeruimde en schone badkamer. De komende tijd hoef ik hier niet meer aan te denken.

Dag 276- zondagsrust

Deze zondag stond in het teken van Rust. Dit keer is het eindelijk gelukt om wat langer te slapen. Rustig at ik mijn ontbijtje op om vervolgens Rustig te gaan douchen. Natuurlijk deed ik wat kleine klusjes. Ik ben geen stilzitter. Terwijl er een was draaide, vouwde ik een was op. Lekker efficiënt. ;-)
Inmiddels was ook al het bed verschoond. Een typische zondag-klusje in ons huishouden.

Rond het middaguur toog manlief naar zijn moeder. Niet zonder reden. 21 mei is de sterfdatum van schoonpapa. Op deze dag is het niet gelukt om iedereen bij elkaar te krijgen. Daarom zijn we dit jaar op 22 mei bij elkaar gekomen. 
Op deze dag komen wij bij elkaar om gezellig samen te eten maar ook om te klussen.
Schoonmama verzamelt een aantal grote klussen die op deze jaarlijkse klusdag gedaan worden.
Manlief was vroeg aanwezig. Maar... schoonmama had niet zoveel klusjes te doen.
Terwijl ik dacht dat manlief aan het klussen was heb ik wat tijd aan mijn hobby postcrossing besteed. Ook schreef ik de post over mijn belevenissen van gisteren.

Rond drie uur vertrok ook ik naar schoonmama. Ik bracht de winkelwagen terug en deed nog wat kleine boodschapjes.

Eenmaal gearriveerd bij schoonmama zag ik neefje met manlief (zijn oom) heel relaxed op de bank liggen, ze speelden een spelletje op de tablet. Klusactiviteit zag ik nergens. :-)

Schoonmama had gekookt, ook dit betekent Rust. Het menu bestond uit twee soorten quiches: een Italiaanse en een Chinese. Ook ik heb wel eens een Italiaanse quiche gemaakt, maar nog nooit een Chinese. Dit is écht voor herhaling vatbaar. Natuurlijk aten we er ook een lekkere salade bij.
Alsof onze buikjes nog niet genoeg gevuld waren... Schoonmama had ook hele lekker "foute" toetjes.

Nadat het buikje nog meer gevuld was togen manlief en ik naar huis. Deze Rustige zondag gaan wij afsluiten met de opgenomen serie "Project Orpheus".

Dag 275- gerommel op zaterdag

Gisteren was het zaterdag. Op deze weekenddag was het mijn bedoeling om uit te slapen. Uitslapen is misschien niet het juiste woord. Ik wilde wat langer slapen dan doordeweeks. Dit voornemen valt in duigen als er om 7.00 uur een wekker gaat. :-) Manlief had zijn wekker gezet. Bij navraag bleek dat hij dit had gedaan om op tijd zijn antibiotica in te nemen. Heel goed van manlief. Maar... Dit betekende dat ook ik om 7.00 uur wakker was en dit op zaterdagmorgen. Ik besloot nog wat in bed te lezen. Op dit moment lees ik dit boek.

Ik moet wel doorlezen want op 25 mei moet ik dit boek inleveren. En het is nu 22 mei... Helaas kan ik dit boek niet verlengen want iemand anders heeft `m gereserveerd.

Het voordeel van vroeg op zijn is "dat je nog iets aan je dag hebt". Ik hoor dit mijn moeder nog zeggen. ;-) Zodoende was ik vroeg in de bibliotheek. Ik haalde dit gereserveerde boek op.

Na mijn bezoekje aan de bibliotheek ging ik naar de HEMA om foto`s op te halen. Ik heb een aantal foto`s laten afdrukken voor mijn vader. Dan heeft hij iets anders om naar te kijken dan alleen maar naar de ziekenhuisapparatuur. Al "snuffelend" belandde ik op de babyafdeling. Sinds zusje zwanger is beland ik regelmatig op een babyafdeling in welke winkel dan ook. Al die babyspullen zijn zo schattig.
Voor mijn aankomende neefje/nichtje heb ik een leuk T-shirt gekocht. Althans, ik vind `m leuk.
Nu maar hopen dat de aanstaande moeder dit ook vindt.

Manlief zag de foto`s en kwam op het idee om een mini-collage te maken. Het idee was leuk, ik ging hier direct mee aan de slag. Ik vind het heerlijk om creatief bezig te zijn. Een bijkomend voordeel is dat ik hier Rust van krijg. Eén van de doelen van mijn 365-dagenproject.

We aten vroeg zodat we op tijd naar het ziekenhuis konden gaan. Mijn vader ligt sinds een aantal dagen op de MC en is (eindelijk!) van de beademing af. Hij heeft op dit moment nog wel een tracheacanule. Hierdoor kan hij niet praten. Gelukkig bestaat er ook non-verbale communicatie.
Er lag een letterbord naast mijn vader. Helaas kan hij deze (nog) niet zelf vasthouden omdat het te zwaar is. Een aantal keer is geprobeerd via dit bord te praten. Het duurde even, maar uiteindelijk vonden we hier een weg in. Er was één woord wat mijn vader probeerde aan te geven. We kwamen er achter dat het om een Engels woord ging. Alleen... Op een MC staan de telefoons uit. We konden dus geen vertaalmachine gebruiken. Eenmaal op de terugweg kwamen we er achter wat mijn vader heeft bedoeld: hij wilde anders liggen. ("Place me".)
Met deze twee woorden zijn we twintig minuten bezig geweest. Voor zowel mijn vader als ik heeft dit veel energie gekost.
Gelukkig was de verpleegkundige hier op een andere manier achter gekomen. Zij zou op een later moment mijn vader zijn nachtverzorging geven en hem in een andere houding leggen.

Eenmaal thuis zat mijn hoofd "bommetje vol". Gelijk gaan slapen zat er nog even niet in. Om rustig te gaan slapen nam ik een kopje "slaapthee".

Sinds kort heb ik dit merk ontdekt. Het fijne aan dit merk is dat ik `m gewoon in de supermarkt kan kopen. Ik hoef dus niet speciaal naar de natuurvoedingswinkel.
Ik vind de doosjes van dit merk prachtig!

Eenmaal in bed sloot ik de dag af met het boek waar ik `s ochtends dag mee begon. Het boek is een aanrader!

Dag 274- off day

Mijn energievoorraad is nog steeds niet helemaal aangevuld. Dit betekende dat ik gisteren een "niet-dag" had. Ik werkte een aantal dingen bij. Zoals dit blog en natuurlijk... De was!

Op 27 mei halen wij de pleegpup op. Ik vermoed dat we op zoek moeten naar een ander ritme en dat het een heel raar, gek, rommelig weekend gaat worden. Mijn voornemen is om te zorgen dat er qua huishoudelijke basisklusjes in het weekend weinig tot niets gedaan hoeft te worden. Ik hoop dan ook dat mijn energievoorraad maandag weer is aangevuld.

`s Middags had ik het voornemen om naar de bibliotheek te gaan. Ik kon me hier écht niet toe zetten. Ik besloot "binnenklusjes" te doen zoals het bellen naar de verzekeringsmaatschappij. Hulphond heeft aangegeven dat wij aan onze verzekering moeten doorgeven dat wij een hond in huis hebben. Dit heeft met de wettelijke aansprakelijkheid te maken. Natuurlijk dacht ik dat het doorgeven hiervan genoeg was. Dit bleek niets minder waar. Er moest nog het één en ander uitgezocht worden omdat een hulphond voor een verzekeraar anders is dan een huishond. Het belangrijkste om te weten is dat schade gemaakt door de hond bij derden gedekt is.
Na dit telefoontje ben ik nog niet klaar. De verzekeraar wil graag een aantal documenten uit onze vrijwilligersovereenkomst hebben. Dit betekent behoorlijk wat scanwerk. (Zucht!)

Na dit telefoontje was een ander telefoontje aan de beurt. Het douchwater wordt niet goed verwarmd. Al enkele dagen probeer ik de firma te bereiken om deze storing te verhelpen. Gisteren had ik eindelijk een monteur aan de lijn. Om te ontdekken waar de storing zit moest ik de douchekraan op z`n koudst zetten en de waterkraan op z`n heetst. Vervolgens moest ik op zolder kijken naar "de tapcomfort". (Nooit van gehoord.) Helaas ging dit feest niet door. Ik kan niet op zolder komen omdat ik het hele zware luik niet naar beneden kan krijgen. Dit is dus een klusje voor manlief. Aan de tapcomfort kan je zien of het defect in de thermosstaatkraan zit. Hoe? Dat ben ik vergeten. Ik ben namelijk a-technisch. ;-)
Mocht het defect in de thermosstaatkraan zitten dan moet ik de woningbouwvereniging bellen, in de hoop dat zij de kraan willen vervangen.

Aan de twee telefoontjes zitten dus een aantal actiepunten vast. Dit zorgt er héél soms voor dat ik dit soort telefoontjes uitstel. Maar ja, als je warm wilt douchen is zo`n telefoontje helaas wel nodig.

Na deze administratieve klusjes was het tijd om het avondeten te gaan kopen. Er stond pizza op het menu. Boodschappen doen vind ik nooit erg. Het was heerlijk om even buiten te zijn. Van buitenlucht krijg ik altijd energie. Met hernieuwde energie is het gelukt om de laatste Klus van de vrijdag te doen: de weekboodschappen. Gelukkig maar dat ik boodschappen doen niet erg vindt...

Dag 273- energiecrisis

Fibromyalgie is een rare aandoening. De enige constante factor is grilligheid zowel met de pijn als de vermoeidheid. Er zijn twee spannende dingen aan de hand: mijn vader is acuut opgenomen in het ziekenhuis én opgenomen op de IC, en volgende week komt onze pleegpup. Dit laatste is leuk spannend, maar in de aanloop er naar toe moet er veel gedaan en geregeld worden. De ritjes van en naar Herpen kosten bijvoorbeeld veel energie. Maar ook de ritjes van en naar het LUMC in Leiden kost veel energie. Deze week is mijn energie op. Doordat de energie op is, is er helaas weinig ruimte om RRHH-klusjes op te pakken. Gelukkig lukt het me wel om de bijhoudklusjes te doen. Ik hou zelfs de was bij. :-)

Gisteren rondde ik wel iets af. Mijn "pijn-na-het-verstandskies-trekken-periode". In februari heb ik mijn laatste twee verstandkiezen laten trekken. Het heeft écht heel lang geduurd voordat ik in recovery kwam. Na het trekken van de verstandskiezen heb ik veel pijnstilling gebruikt, en veel verschillende soorten mondspoeling. Door de mondspoeling heb ik aanslag op mijn tanden gekregen. Dit kan natuurlijk geen kwaad, maar mooi ziet het er niet uit. Gisteren had ik een afspraak bij de preventieassistente. Bang was ik dit keer niet, totdat de assistente vroeg of ik verdoving wilde. Bij het woord "verdoving" werd ik wel bang. Zou het pijn doen? De assistente legde uit dat deze behandeling net zo zou gaan voelen als het verwijderen van tandsteen. Dit is bij mij inderdaad altijd erg gevoelig. Ik besloot dus de behandeling met verdoving te ondergaan (dit is een verdovende gel).
De assistente haalde niet alleen de aanslag weg maar ook het tandsteen. Handig zo`n twee-in-één behandeling. Na een klein half uur was de behandeling klaar. Pas thuis kon ik het resultaat zien.
Wat was ik blij met mooie, witte tanden. Ze zien er weer uit zoals het hoort!