Dag 20- weer een beer van mijn weg gehaald!

Al een aantal weken loop ik met iets aan mijn vinger. Wat dat iets was, wist ik tot vandaag niet. Omdat ik niet zo`n "dokter-loper" ben, ben ik eerst gaan "zelfzorgen." Naast de zelfzorg ben ik ook gaan googlen. Mmm...dat iets op mijn vinger zou weleens eczeem kunnen zijn.
Over eczeem wordt van alles gezegd en geschreven op internet, langzaamaan vond ik het toch tijd worden om naar de huisarts te gaan, mede omdat ik mijn vinger begon te ontwijken.
Een afspraak maken bij de huisarts is voor mij een enorme BEER.

Dit komt onder andere door één van zijn assistentes die ik mijn hoofd als waakhond heb gemaakt. ;-)

Naast het iets op mijn vinger, heb ik sinds zaterdag iets onder mijn voet. Ha! Twee klachten, in dit geval durfde ik te bellen om een afspraak te maken.

Sinds kort is het beleid dat je bij twee klachten een dubbel consult krijgt. (Ik vond dit voor deze twee kleine klachten wat overdreven, maar goed...)
De assistente maakte een afspraak voor 9.30 uur bij de huisarts. De twintig minuten heb ik niet nodig gehad, het iets op mijn vinger bleek inderdaad eczeem en het iets onder mijn voet zijn blaasjes.

Na dit consult dacht ik direct naar de kantoorboekhandel te gaan. Helaas, deze was nog niet open.
Hierna direct naar de apotheek om het voorgeschreven zalfje op te halen én een goede handcrème.
Bij het winkelcentrum staat ook een brievenbus. Ik kon dus mooi de kaart naar China op de post doen.

 

Eenmaal thuis gekomen heb ik wat kleine (basis)klusjes in huis gedaan.
Een direct klusje is de zorgverzekering bellen met een vraag over één van mijn ingediende declaraties. (Dit soort uitzoekklusjes laat ik vaak te lang liggen, nu dacht ik: "ik bel direct").
Vanuit de zorgverzekering komt er nog een reactie, maar ik heb het lijntje uitgezet en het loopt!

`s Middags nog een was klaargezet (zodat deze vannacht kan draaien) en toen op naar de kantoorboekhandel. Het klopte dat er te weinig geld was terug gegeven. Het lag keurig netjes voor me klaar.

Vandaag geen nieuwe klusjes op-of-doorgepakt (ik bedenk me dat dit niet helemaal waar is: ik heb de zorgverzekering gebeld). Maar... wel afgemaakt!

En nu? Nu is het tijd voor het nieuwe televisieseizoen!

Dag 19- een rustige zondag

Omdat manlief en ik gisteren zijn gaan "geocachen" is het niet gelukt om een bericht te posten. Dit is dus een bericht met "terugwerkende kracht".
Het lijkt erop dat deze week veel aanrommeldagen heeft en dat er veel losse eindjes zijn afgemaakt. Dit is positief, zaken die ik oppak maak ik in ieder geval af.
Door de vele losse eindjes is het helaas niet gelukt om dit weekend het klusje van dag 13 door te pakken.

Gisteren stond onder andere het kasboek op het programma. Manlief en ik willen grip krijgen op onze financiële situatie, grip kan alleen maar gekregen worden door inzicht te verwerven. Het kasboek is een Exel bestand die manlief heeft gemaakt, het enige wat ik hoef te doen is wekelijks de kassabonnen invoeren, zodat wij onze uitgaven van de afgelopen week kunnen nalopen.
Het kasboek is voor mij elke week weer een BEER. Ik vind het niet leuk om te doen en je ziet niet zo snel resultaat (bij iets schoonmaken zie je wél snel resultaat). Om te onderzoeken of het kasboek een BEER is of een beertje heb ik de kookwekker gezet. Ik ben welgeteld 10 minuten bezig geweest met het invoeren van de kassabonnen. Mmm... Wat leert mij dit? ;-)

 

 

Zegeltjes inplakken hoort ook bij het klusje "kasboek."

Dit is een belangrijke  kassabon. De inkt op een kassabon vervaagd op een gegeven moment. Daarom heb ik deze kassabon direct gescand. Ik vind het een hele slimme vinding van mezelf... ;-)

Dit is nu geen los eindje meer, de kaart is geschreven en heb ik op de post gedaan.

Zowaar heb ik naast deze klusjes ook nog een was gedraaid (én opgehangen). Wassen vind ik niet leuk, er lijkt namelijk geen eind aan te komen... Gelukkig geeft het altijd een heel goed en opgeruimd gevoel als de was weer helemaal bij is.

We hebben vroeg gegeten zodat we op tijd op weg konden om te gaan wandelen/geocachen. Het geocachen liep niet helemaal vlotjes (dit kwam doordat het bereik van de telefoon van manlief niet optimaal was). Geocachen is een spel, en als een spel niet lekker loopt vind ik het algauw minder leuk. Ik heb besloten mijn Zen-modus niet te verlaten en de avond positief te eindigen want: het bos rook lekker, ik heb kunnen oefenen op mijn nieuwe wandelschoenen, we zijn er even uit geweest én we hebben een leuke wandelroute in het vooruitzicht.

Support van Willem-Beer vind ik erg fijn! Maar... Ook Willem-Beer heeft recht op ontspanning. En waar voelt een beer zich beter thuis dan in het bos?

Dag 18- verjaardags-stress

Gisteren was het zaterdag, en zoals vaak op zaterdag is zaterdag een aanrommeldag. Ik had bewust mijn doelen, klusjes en prioriteiten laag gesteld. Hoe kan het dan dat er toch weer STRESS ontstaat?

Op het programma stond:

• Klusjes van mijn ochtendroutine;
• Naar de "beterlopen winkel", dit is al een programma op zich zelf. Wanneer ik hier heen ga moet ik hier echt tijd voor inplannen;
• Cadeautje voor neefje inpakken, hij werd gisteren 10 jaar;
• Boodschappen;
• Gezellig en ontspannen verjaardag vieren; :-)

Tot hier ging het goed

Cadeautjes voor neefje waren rond 10.15 uur ingepakt en de
basisklusjes waren gedaan.

 Leuke cadeautjes in leuk inpakpapier, ik was helemaal Zen.












Rond 11.00 uur zijn we naar de beterlopen winkel gegaan. Nog steeds niets aan de hand.

In de winkel bleek dat het druk was. En druk in deze winkel betekent: wachten, soms heel lang wachten. Wachten is hier niet erg, er zijn fijne stoelen en een wc (heel handig bij een gevoelige blaas).  De koffie, thee, chocolademelk en water zijn gratis.  Ook zijn er tijdschriften. Daarbij: ik stel me altijd in op het wachten, ook vandaag. Totdat ik vond dat de tijd begon te dringen (want: ik wilde om 15.00 uur van huis vertrekken naar verjaardag, er moesten nog boodschappen gedaan worden én gelunched. Help! Ik voel stress!)
Manlief is altijd heel relaxed en ging een sigaretje roken. Soms vind ik het zo jammer dat ik niet rook. ;-)
Uiteindelijk werd ik toch weer snel, vriendelijk en vakkundig geholpen. (Geen enkele "voetvraag" of "voetprobleem") is hier te gek. En, ik kreeg gratis een paar zooltjes mee. "Service van de zaak" aldus één van de medewerkers. Het doel van deze "onderneming" was om zeker te zijn van mijn nieuwe (wandel)schoenen. Dit is gelukt, ik wist na dit bezoekje dat ik vorige week een goede koop heb gedaan.
Nog een kleine kanttekening: inderdaad: er moet soms lang gewacht worden. Maar... de tijd die de medewerkers (zij zijn met recht "schoenadviseurs") aan andere klanten besteden, besteden zij ook aan mij. Toen ik vorige week uiteindelijk (met een goed paar schoenen) afrekende was ik twee uur verder, zonder dat ik gewacht had. De schoenadviseur is dus in totaal twee uur met mij bezig geweest.

Om 12.30 uur waren we thuis: lunchtijd.

Omdat ik nog steeds stress voelde werd ik ook chagrijnig. Mmm... dit kan toch niet helemaal de bedoeling zijn? Stress om op tijd op een verjaardag te zijn? Ik vond het toch niet helemaal waard, toch lukte het niet helemaal om weer terug in de Zen-modus te komen.

Handig? Nee! Want hoe loop je vervolgens in een hele drukke supermarkt waarin alles op lijkt te zijn?

 Manlief bleef rustig en kwam met een oplossing:

Alleen de boodschappen meenemen waarin ik een keuze moest maken én de spullen meenemen die al in het karretje lagen.
Manlief bood vervolgens aan om de andere dag de rest van de boodschappen te doen, zodat ik andere dingen kan gaan doen (en ik hier dus geen stress over hoef te hebben). :-)

Thuisgekomen besloot ik dat ik geen" kom-ik-wel-op-tijd-stress"" meer wilde hebben.

Daarom heb ik "rescue spray" genomen. Naast de rescue spray heb ik ook nog even wat gedronken en gegeten, en daar voelde ik weer de Zen-modus komen.

 

 

Toen was het tijd om naar verjaardag van neefje te gaan, op de fiets. Van mijn woonplaats naar woonplaats van neefje is het ongeveer 7 kilometer fietsen.

Na dit fietstochtje kwam ik uiteindelijk ontspannen aan op de verjaardag van neefje. Neefje vond de cadeautjes leuk, en iemand van de verjaardagsvisite het cadeaupapier, zij maande neefje het papier niet te scheuren... :-) (zodat zij het mee kon nemen). De sfeer was gezellig, het weer was goed en het eten lekker (BBQ!). En ik  heb ook nog met de hond gespeeld. (Hoe vaak kan een hond een bal terug brengen?)

Moe, ontspannen en met een buik vol eten toog ik met manlief weer naar huis.

He? Wat zie ik daar? Het is volle maan!

Zou hier misschien mijn onrust vandaan zijn gekomen? ;-)




Dag 17- van-alles-en-nog-wat-dag

Vandaag is het vrijdag, vrijdag is de dag dat ik geen verplichtingen heb. Geen verplichtingen qua afspraken met een ander bedoel ik hiermee. Ik maak altijd wel afspraken met mezelf. Vandaag staan naast klusjes ook een aantal ontspannen zaken op het programma.
Vanmorgen heb ik eerst een aantal klusjes van mijn ochtendroutine gedaan. Ik heb zowaar vandaag de was van gisteren  afgehaald, hij staat nu klaar om opgevouwen te worden.

Er lag ook een briefje waarop stond dat ik nog een aantal aanpassingen in mijn vorige berichten moest maken. Uit ervaring weet ik dat losse briefjes niet handig zijn, en dat je de zaken op een los briefje het beste direct kan afhandelen. Daarom heb ik direct de aanpassingen gemaakt. Zo! Klein klusje maar wel met een opgeruimd gevoel, het briefje is verscheurd en ligt nu in de oud-papiertas.

Omdat ik op de computer bezig was bedacht ik me dat ik dan direct mijn e-mail kon opruimen. Dat viel qua tijd best tegen, wanneer je op een computer bezig bent dan verval je zomaar van het één in het ander. Ik bedenk me nu dat dit niet anders is dan fysiek opruimen, vaak verval je dan ook van het één in het ander.

In mijn e-mail stond ook een oproep voor periodieke controle bij de tandarts. Het eerste mailtje dateert van 4 augustus (!), toen wilde ik al bellen om te vertellen dat ik recent mijn periodieke controle heb gehad. Dit heb ik niet gedaan, daarom kreeg ik op 20 augustus een reminder. Vandaag is het 28 augustus en heb ik eindelijk gebeld. Met als resultaat... Dat ik een "bandje" kreeg dat ik vanaf maandag de tandarts weer kan bereiken. ;-) Ik heb toen de tandarts maar een mailtje gestuurd. :-)

De ontspannen activiteiten die vandaag op het programma stonden:

• Naar de kapper;
• Naar de bibliotheek om onder andere de film "Julie en Julia" te lenen (ik heb de film gereserveerd, dus stond film klaar. Heel fijn dan hoef je niet te zoeken). Via het blog "een kastje per dag" kwam ik achter het bestaan van deze film. Het lijkt mij een hele leuke en inspirerende film;
• Naar het winkelcentrum om;

-Naar de te gaan HEMA voor mijn beloning van deze week (ik vind dat ik na al dat harde werken aan het eind van de week een beloning heb verdiend);
-Naar de Action voor een klein bakje (om de spullen van mijn magneetplek te kunnen opbergen) en ik ging naar deze winkel om een tissuedoos te scoren.

Dit is mijn "beloning", make-up poeder, oogschaduw en een poederkwast

Voor mij is dit heel bijzonder omdat dit zo`n beetje de eerste keer is dat ik make-up spullen koop. Dit is al een 365-dagen project op zichzelf. :-)

Het bakje voor "magneetspulletjes" is gelukt. De tissuedoos helaas niet. Eén bakje is voor op de salontafel, het andere bakjes is voor op het rechternachtkastje. Staat toch wat gezelliger vind ik.


Aan deze dag zitten nog een aantal losse eindjes:

• De kaart naar China moet nog geschreven worden (schreef ik op dag 16 niet dat ik meer tijd voor hobby wil ga nemen?);
• Het kasboek (wees gerust ook dit is een terugkerend item);
• Bij de kantoorboekhandel bij mij in het dorp heb ik een prachtig boek gekocht. En ook nog met 35% korting! Vervolgens blijkt thuis dat ik een behoorlijk groot "kasverschil" in mijn portemonnee heb. Een kasverschil van ruim 30 euro. Na diep nadenken is het meest logische dat het kasverschil bij de kantoorboekhandel is ontstaan. Daarom ben ik vanavond terug naar deze winkel gegaan om dit te melden. De "baas" gaat camerabeelden terug kijken om te zien hoe de geldtransactie is gegaan, natuurlijk gaat hij ook de kas opmaken. Dit bij elkaar opgeteld moet voor duidelijkheid zorgen. Uiterlijk dinsdag 1 september word ik hier over terug gebeld. Wordt vervolgd!

Met een mooi geknipt kapsel en een ontspannen gevoel sluit ik deze dag af.

Dag 16- binnenkant spiegelkast douche

Vandaag heb ik tijd om een "echte" RRHH-klus aan te pakken. Vandaag staat het spiegelkastje in de douche op het programma.

Bij de start van deze klust ziet de binnenkant er zo uit. Niet slecht, maar het mag wel eens schoongemaakt worden.

Deze spullen komen van de bovenste plank.

De mondspoeling wilde ik al héél lang op de onderste plank hebben. De planken bleek je heel makkelijk te kunnen verwisselen (liep er misschien een BEER in het kastje?), ik heb de middelste plank hoger geplaatst. De mondspoeling kan nu op de onderste plank.

Op de bovenste plank staan nu spullen die minder vaak gebruikt worden. De middelste plank is (bijna) leeg, de onderste plank lijkt heel vol (misschien is `ie dat ook wel), maar... er zit logica in. Hier staan alle spullen die dagelijks gebruikt worden op reikhoogte (ik ben niet zo heel lang).

Oh, en zie ik daar een beer? Gelukkig is het Willem-Beer, de andere beer is van mijn pad gehaald.

Dit karretje stond in de keuken. Doordat ik ook daar ben begonnen met opruimen bleef deze over. Ik weet nog niet zo goed voor welk doeleinde ik `m wil gebruiken. Vandaag heb ik `m als schoonmaakkarretje gebruikt. Handig zo`n extra werkruimte!




Dit kan weg of uitgezocht worden. De scheerkwast en de kammen mag manlief uitzoeken. Het flesje Sterilon is leeg (waarom laat ik een leeg flesje ruimte innemen?) Wattenstaafjes gebruik ik hééél weinig, die kunnen in de kast op de waskamer. De handengel gooi ik weg om te voorkomen dat ik `m ga gebruiken (mijn handen gaan hier kapot van) en het medicijnbekertje gebruik ik niet. (Gebruikte ik voor de mondspoeling, maar in de dop van de mondspoeling past precies de hoeveelheid die je mag gebruiken).

Omdat ik nu de Glassex bij me in de buurt had heb ik de spiegel nog even schoongemaakt. (Dit briefje hangt op de spiegel omdat ik anders een aantal belangrijke zaken vergeet, boven de notitie hangt een mooi citaat uit de Flow).

Zo! Poppetje gezien, kastje dicht.

Morgen weer een dag...

 

Dag 16- tijd voor hobby! (Postcrossing)

Eén van de hobby`s waar ik aan doe is postcrossing. Ik gun mezelf alleen niet de tijd voor hobby`s. Dit is erg zonde want hoe krijg je anders rust en ruimte in je hoofd?

Mijn moeder zei altijd: "Het werk leeft langer dan jij."
In tegenstelling tot wat mijn lapjesvader altijd zei: "Eerst zaken dan vermaken."

Het citaat van mijn moeder omvat een goede wijsheid, alleen zij paste haar "motto" ook niet altijd toe. Ze was een enorme bezige bij. Met zo`n voorbeeld is het heel erg moeilijk om zelf een minder bezig bijtje te zijn.

Laat ik nu net het laatste citaat en de ""bezige-bij-modus" in mijn hoofd geprent hebben zitten....  Van mezelf moet ik altijd eerst iets doen voordat ik iets leuks mag doen. Kortom ik ben (te) streng voor mezelf. Dit is een belangrijke bewustwording, waar ik écht iets aan wil veranderen. Ik hoop dat dit 365dagen-project mij hier bij gaat helpen.

Het gevolg voor één van mijn hobby`s de tijd niet gunnen is...

...Dat deze kaart al 6 dagen klaar ligt om naar China verstuurd te worden. Dit wordt vervolgens een los eindje die maar in mijn hoofd blijft zoemen. (Nu heb ik niet alleen beer op mijn pad, maar ook een bij in mijn hoofd). Daarom heb ik vandaag tijd genomen voor postcrossing. Niet alleen om deze reden, ook omdat het leuk is.

De tekst is heb ik vertaald in het Engels, manlief loopt de tekst altijd even na. De kaart is nu klaar om (hand)geschreven te worden. Van een postcrossingskaart maak ik altijd een "cadeautje", ik wil dat mijn kaart als een feestje voelt als mijn mede-postcrosser mijn kaart ontvangt. Dit maakt het extra leuk om post te krijgen!

Deze kaart komt uit Taiwan, mijn mede-postcrosser heeft deze kaart niet gescand. Ik vind het leuk om in mijn "Postcards-wall" terug te kunnen zien wat voor kaart ik heb ontvangen. Als mijn mede-postcrosser de kaart niet heeft gescand, dan zal ik het zelf moeten doen... Dit is een piepklein  klusje, maar de kaart ligt al vanaf 20 augustus te wachten om gescand te worden.
Omdat ik  tijd voor hobby heb gemaakt, heb ik direct (mwah, "direct" is in deze context erg relatief) deze kaart gescand. Nu kan niet alleen ik, maar kunnen ook mijn mede-postcrossers deze prachtige kaart zien.

Dag 16- een los eindje (2)

Vanmorgen heb ik eerst de klusjes van mijn ochtendroutine gedaan. Wat was het heerlijk om vandaag een vaatwasloze dag te hebben. Ook hoefde ik niet te bezemen of Swifferen omdat manlief gisteren heeft gestofzuigd en gedweild.
Wat ik vanmorgen naast de basisklusjes heb afgerond, waren de losse eindjes van dag 15.

Eén van de doelen in dit 365-dagen project: het bijhouden van de was. Deze was heb ik gisteren klaar gezet zodat ik `m vanmorgen kon ophangen. Het bijhouden van de was is helaas mijn manco. Het positieve hieraan is dat ik me er bewust van ben, en als je je ergens bewust dan zou je (let op het woordje "zou") er iets aan kunnen doen.

Vervolgens was het tijd om de zwemspullen op te ruimen. Ik heb direct de zwemtas voor volgende week ingepakt. Dit heb ik gedaan met de handdoeken die in de kast lagen. (De handdoeken van gisteren moet ik nog wassen). De zwemavond was heel gezellig én ontspannend.

Dit is een minder leuk los eindje: de was van gisteren moet ik nog in de kast leggen.

Ha! Hier komt een leuk los eindje. Herinner je je de flesjes van dag 15 nog? Met dat vieze bruine water? Manlief heeft met schoonmaakmiddel (alcohol) van zijn werk de flesjes schoongemaakt. Zien ze er niet spik en span uit? Dit is oude Lavendel, ik besloot direct nieuwe Lavendel uit de achtertuin te knippen.

Het leek mij heel decoratief om ook wat takjes met Bramen bij de Lavendel te doen. (Manlief zei zojuist dat het niet heel handig was om Bramen in een vaasje te doen. Hij zei dat de Bramen er morgen niet meer decoratief uit zien, we zullen het zien...)

Willem-Beer voelt zich natuurlijk het meeste thuis in een natuurlijke omgeving...

De vaasjes staan in de vensterbank. Het staat erg decoratief  (al zeg ik het zelf).

Dag-15 hele grote beer

Zo`n aanrommel-dag heeft natuurlijk ook een avond. `s Avonds liep ik met mijn lapjesvader een rondje door de achtertuin. En wat zag ik onze moestuinborder? Slakken, héél veel slakken! Nu is het zo dat wij een diervriendelijke tuin hebben, alles is welkom behalve slakken. Maar... als ik zonder "vrees" (slakken zijn: brrr) ook iets in of aan de tuin wil doen zal ik toch van mijn allergie voor slakken moeten afkomen. Ik betrapte me er op dat ik een BEER zag (wat een bewustwording). En beren kan je alleen maar van de weg halen door er iets aan te doen. Gewapend met gehandschoende handen ging ik aan de slag (blote handen is de volgende fase) en verwijderde slakken. Wat dapper van mezelf! Gelukkig was lapjesvader zo lief om de slakken in de groene container te doen. Eerlijk is eerlijk: dit ging om huisjesslakken, naaktslakken zijn voor een volgende fase.

 Om van mijn slakkenallergie af te komen had ik echt stevige support van Willem-Beer nodig.

Pok, tok, pok, tok, daar gingen de slakken één voor één. Gisteravond heb ik een enorme beer van mijn weg gehaald.



Dag 15- aanrommelen

Vandaag is het woensdag. Woensdag is de dag dat ik vanaf 12.00 uur andere verplichtingen heb. Daarom heb ik besloten dat ik op woensdag geen RRHH-klus aanpak. Ik maak van de woensdag een aanrommel-dag. Sowieso doe ik `s morgens altijd mijn "basisklusjes", ik noem het ook wel "ochtendroutine", dit is een tip die ik in het boek van huishoudcoach Els Jacobs las. (http://www.dehuishoudcoach.nl/). Mijn ochtendroutine bestaat uit het volgende:

• Bed opmaken;
• Indien nodig: was afhalen, ophangen en was klaarzetten in machine (wij wassen `s nachts);
• Vaatwasser leegruimen;
• Aanrecht leeg en schoon;
• Beneden bezemen of Swifferen;
• Kattenbakken leegscheppen.

Dit geeft mij altijd een heel opgeruimd gevoel.

Vandaag is het dus aanrommeldag. Eerst maar eens de basisklusjes. Ook vandaag is Willem-Beer mijn supporter.

Op woensdagavond ga ik altijd zwemmen met mijn lapjesvader. Vanmorgen eerst dus maar mijn zwemtas ingepakt. Op donderdag pak ik mijn zwemtas altijd weer uit, ik probeer er dan voor te zorgen dat ik mijn zwemtas weer ingepakt in de kast kan zetten. Maar... dan moet de was wel bijgewerkt zijn... Tsja, dit is nu mijn manco. Willem-Beer zou graag mee gaan, maar hij heeft geen zwemdiploma.


 

Deze was hangt al een tijdje in de waskamer.
Het gekke is dat als de was buiten hangt, ik `m wel gelijk afhaal.

 

Ik ben pas 34 en heb een rollator in huis. Indirect heeft dit met de fibromyalgie te maken. Ik wilde graag een "verrijdbaar werkblad" op werkhoogte. Dit is een ideale oplossing die manlief heeft bedacht. De wasmand en het mandje met knijpers passen er precies op. Voor een prikkie op Marktplaats gekocht. Hij is oud en roestig, maar voor dit doeleinde perfect.

 

 

Mijn manco: het bijhouden van de was. Deze staat nu klaar voor vannacht.

Ook een aanrommelklusje. Het plastic naar grote bak buiten. Ik vind recyclen erg belangrijk!

 Ik maak graag de vogels blij. Dit oud brood. Ik heb er dit keer voor gekozen om in de voortuin te "strooien." De Kauwtjes vinden de weg hier altijd snel naar toe. Vanmorgen heb ik ook Musjes en een Koolmeesje gespot. Leuk!












Lavendel uit eigen tuin. Zie je het bruine water? Ik stoorde me hier al een paar dagen aan. Nu besloot ik hier iets aan te doen. Bruine water weg, bruine gedeeltes van de lavendel afgeknipt en de vaasjes in de "week" met wat afwasmiddel. Waarom doe ik dit toch niet meteen als ik dit zie? Ergens toch een beer in mijn achterhoofd?

Tijd om de was te gaan opvouwen. Dit doe ik onder het "genot" van Medisch Centrum West. Je weet wel die hele foute ziekenhuisserie. (Dan maar gelijk een bekentenis: ik heb alle seizoenen...)

Dit is was nummer 1. Te doen toch? Wasmand nummer 2 viel tegen. Waarom doe ik dit niet meteen als de was droog is? Het is en blijft een manco, al sinds ik op mezelf woon.

 

Na iets meer dan een half uur vouwen is dit het resultaat.  Op dat moment had ik geen tijd meer om het in de kast te leggen, ik heb het wel naar boven gebracht. En de support van Willem-Beer is erg prettig geweest deze ochtend.

Vandaag dus wat kleine beren van mijn pad gehaald.

Vanavond is het tijd om lekker te gaan ontspannen in het zwembad.