Nieuw ritme

In mijn berichtenlijst zie ik dat mijn laatste post op 24 mei is geweest. Inmiddels is het 24 juli! Tijd om weer eens een bericht te posten. Vanaf 27 mei is er sprake van gezinsuitbreiding: we mochten eindelijk onze pleegpup ophalen. Onze aanwinst heet Roenja en is een zwart "Labje". Ze is op 8 april geboren.

Eén van de eerste foto`s van Roenja. Zowel het vrouwtje als Roenja waren uitgeteld.

Een pup in huis leek nog wel bewerkelijker dan een baby in huis. (En ik heb geen ervaring met baby`s.) De eerste week was er sprake van gebroken nachten. Roenja sliep gelukkig `s nachts door, maar moest wel wakker gemaakt worden voor een "pipi" (dit is het commando voor poepen en plassen). Natuurlijk moest er overdag gewandeld worden, we moesten elkaar leren kennen én de gastgezinbegeleidster kwam regelmatig langs voor een huisbezoek. Roenja is niet zomaar een pup, zij moet straks hulphond worden. Van alles kan én moet een trainingsmoment gemaakt worden.
Het is nogal vervelend als de cliënt straks niet op een normale manier een vuilniszak buiten kan zetten, of zijn schoenen niet kan laten staan of niets op de tafel kan laten liggen... Zo zijn er legio voorbeelden én dus oefenmomenten te bedenken.

Wat betekent dit voor mijn 365-dagenproject en mijn hobby`s? Mmm, dit heeft vanaf 27 mei behoorlijk stil gelegen. Alhoewel... Eén van mijn doelen "het bijhouden van de was" is nog steeds gelukt! Het blijft een heerlijk gevoel om (bijna) lege wasmanden te hebben.
In deze drie maanden is een er een nieuwe kast gekocht. Een kast met minder opbergruimte...
De inhoud van twee kasten moet terug worden gebracht naar één kast. Dit betekent opruimen. :-) Stap voor stap, tussen het oefenen en uitlaten door worden de twee oude kasten steeds leger.
Morgen komt de kringloop de eerste opgeruimde kast ophalen. Wat een heerlijkheid!

Al lange tijd staat op mijn to-do-lijst dat ik de cd`s opnieuw wil archiveren en op een andere manier opbergen. Niet meer in lades, maar in mappen (lang geleden als tip op een ander blog gelezen). Doordat ik de lades met cd`s moet leeghalen (anders komt de andere oude kast nooit bij de kringloop te staan) word ik nu "gedwongen" om deze Klus te klaren. Het is een Klus, maar wel een leuke. Ik wist niet dat wij zoveel leuke muziek hadden. :-) Zoals bekend is opruimen en schoonmaken op muziek véél leuker!

Afgelopen drie maanden ben ik op zoek gegaan naar een nieuw ritme, dit lijkt aardig gelukt. Het fijne hiervan is dat ik zomaar ineens weer tijd heb om een post te schrijven. ;-)

Elke maand maak ik een foto van Roenja. Deze is op 27 juni gemaakt.

Dag 278- koken op dinsdag

Normaal gesproken kook ik niet op dinsdag. Volgens manlief had ik beloofd te koken. Belofte maakt schuld. ;-) Daarom maakte ik een Frisse rijstsalade. Deze salade is heerlijk op een warme lentedag of een heerlijk lome zomerdag. Ook past deze salade prima bij een BBQ. Het is bijna juni, dus ik vond dat we dit recept weer eens op het menu konden zetten. Niet wetende dat het vandaag een bewolkte ietwat koude dag zou zijn.
De salade aten we met stokbrood met kruidenboter.

Er gaat munt in deze salade. De munt haalde ik uit onze eigen tuin.

De rest van de ingrediënten. De olie, azijn en mosterd is bedoeld om een dressing van te maken.

Het eindresultaat. Wederom was deze salade erg lekker. Ik vond `m alleen niet zo goed passen bij het weer van vandaag. Een bord boerenkool had ik ook erg lekker gevonden. ;-)

Dag 277- douche Grote Beurt

Nog drie nachtjes slapen... En dan... Dan mogen wij onze pleegpup ophalen. Ik verwacht dat aankomend weekend dat we heel erg druk bezig zijn met onze weg te vinden met de komst van onze nieuwe huisgenoot. Daarom wil ik een aantal klussen en klusjes in huis al gedaan hebben, zodat ik me in de beginperiode kan concentreren op de pleegpup.
Een grote Klus die ik al lang uitstelde deed ik gisteren. De douche kreeg een Grote Beurt.

De plankjes van het badkamerkastje krijgen nu eindelijk een duidelijke bestemming...

Deze kleine handdoekjes lagen op de vensterbank bij het doucheraam. Als de wind op dit raam staat vallen de handdoekjes steeds naar beneden. Met als gevolg dat ik steeds weer opnieuw de handdoekjes stond op te vouwen. Ik kon alleen geen andere plek bedenken. Totdat ineens het kwartje viel. :-) Deze handdoekjes passen prima op de plankjes. Ik vind het ook nog eens heel gezellig staan.
Omdat ik geen horloge draag vind ik het prettig om overal de tijd te kunnen zien. Daarom staat er een reiswekkertje in de douche.

Manlief heeft een tijdje moeten spoelen met dit middel. Ik dacht dat het flesje nog vol was. Niets bleek minder waar, het flesje was leeg. Waarom staat er geruime tijd een leeg flesje te verfstoffen in de badkamer? Hup weg ermee! Opgeruimd staat immers netjes...

Ook ontkalkte ik de douchekranen.

De kraan is ingepakt met keukenpapier in schoonmaakazijn.

Dit keer gebruikte naast schoonmaakazijn ook een andere ontkalker.

Dit is een fijne ontkalker. Hij ruikt lekker fris en slaat niet meteen op je adem.

Fijn zo`n opgeruimde en schone badkamer. De komende tijd hoef ik hier niet meer aan te denken.

Dag 276- zondagsrust

Deze zondag stond in het teken van Rust. Dit keer is het eindelijk gelukt om wat langer te slapen. Rustig at ik mijn ontbijtje op om vervolgens Rustig te gaan douchen. Natuurlijk deed ik wat kleine klusjes. Ik ben geen stilzitter. Terwijl er een was draaide, vouwde ik een was op. Lekker efficiënt. ;-)
Inmiddels was ook al het bed verschoond. Een typische zondag-klusje in ons huishouden.

Rond het middaguur toog manlief naar zijn moeder. Niet zonder reden. 21 mei is de sterfdatum van schoonpapa. Op deze dag is het niet gelukt om iedereen bij elkaar te krijgen. Daarom zijn we dit jaar op 22 mei bij elkaar gekomen. 
Op deze dag komen wij bij elkaar om gezellig samen te eten maar ook om te klussen.
Schoonmama verzamelt een aantal grote klussen die op deze jaarlijkse klusdag gedaan worden.
Manlief was vroeg aanwezig. Maar... schoonmama had niet zoveel klusjes te doen.
Terwijl ik dacht dat manlief aan het klussen was heb ik wat tijd aan mijn hobby postcrossing besteed. Ook schreef ik de post over mijn belevenissen van gisteren.

Rond drie uur vertrok ook ik naar schoonmama. Ik bracht de winkelwagen terug en deed nog wat kleine boodschapjes.

Eenmaal gearriveerd bij schoonmama zag ik neefje met manlief (zijn oom) heel relaxed op de bank liggen, ze speelden een spelletje op de tablet. Klusactiviteit zag ik nergens. :-)

Schoonmama had gekookt, ook dit betekent Rust. Het menu bestond uit twee soorten quiches: een Italiaanse en een Chinese. Ook ik heb wel eens een Italiaanse quiche gemaakt, maar nog nooit een Chinese. Dit is écht voor herhaling vatbaar. Natuurlijk aten we er ook een lekkere salade bij.
Alsof onze buikjes nog niet genoeg gevuld waren... Schoonmama had ook hele lekker "foute" toetjes.

Nadat het buikje nog meer gevuld was togen manlief en ik naar huis. Deze Rustige zondag gaan wij afsluiten met de opgenomen serie "Project Orpheus".

Dag 275- gerommel op zaterdag

Gisteren was het zaterdag. Op deze weekenddag was het mijn bedoeling om uit te slapen. Uitslapen is misschien niet het juiste woord. Ik wilde wat langer slapen dan doordeweeks. Dit voornemen valt in duigen als er om 7.00 uur een wekker gaat. :-) Manlief had zijn wekker gezet. Bij navraag bleek dat hij dit had gedaan om op tijd zijn antibiotica in te nemen. Heel goed van manlief. Maar... Dit betekende dat ook ik om 7.00 uur wakker was en dit op zaterdagmorgen. Ik besloot nog wat in bed te lezen. Op dit moment lees ik dit boek.

Ik moet wel doorlezen want op 25 mei moet ik dit boek inleveren. En het is nu 22 mei... Helaas kan ik dit boek niet verlengen want iemand anders heeft `m gereserveerd.

Het voordeel van vroeg op zijn is "dat je nog iets aan je dag hebt". Ik hoor dit mijn moeder nog zeggen. ;-) Zodoende was ik vroeg in de bibliotheek. Ik haalde dit gereserveerde boek op.

Na mijn bezoekje aan de bibliotheek ging ik naar de HEMA om foto`s op te halen. Ik heb een aantal foto`s laten afdrukken voor mijn vader. Dan heeft hij iets anders om naar te kijken dan alleen maar naar de ziekenhuisapparatuur. Al "snuffelend" belandde ik op de babyafdeling. Sinds zusje zwanger is beland ik regelmatig op een babyafdeling in welke winkel dan ook. Al die babyspullen zijn zo schattig.
Voor mijn aankomende neefje/nichtje heb ik een leuk T-shirt gekocht. Althans, ik vind `m leuk.
Nu maar hopen dat de aanstaande moeder dit ook vindt.

Manlief zag de foto`s en kwam op het idee om een mini-collage te maken. Het idee was leuk, ik ging hier direct mee aan de slag. Ik vind het heerlijk om creatief bezig te zijn. Een bijkomend voordeel is dat ik hier Rust van krijg. Eén van de doelen van mijn 365-dagenproject.

We aten vroeg zodat we op tijd naar het ziekenhuis konden gaan. Mijn vader ligt sinds een aantal dagen op de MC en is (eindelijk!) van de beademing af. Hij heeft op dit moment nog wel een tracheacanule. Hierdoor kan hij niet praten. Gelukkig bestaat er ook non-verbale communicatie.
Er lag een letterbord naast mijn vader. Helaas kan hij deze (nog) niet zelf vasthouden omdat het te zwaar is. Een aantal keer is geprobeerd via dit bord te praten. Het duurde even, maar uiteindelijk vonden we hier een weg in. Er was één woord wat mijn vader probeerde aan te geven. We kwamen er achter dat het om een Engels woord ging. Alleen... Op een MC staan de telefoons uit. We konden dus geen vertaalmachine gebruiken. Eenmaal op de terugweg kwamen we er achter wat mijn vader heeft bedoeld: hij wilde anders liggen. ("Place me".)
Met deze twee woorden zijn we twintig minuten bezig geweest. Voor zowel mijn vader als ik heeft dit veel energie gekost.
Gelukkig was de verpleegkundige hier op een andere manier achter gekomen. Zij zou op een later moment mijn vader zijn nachtverzorging geven en hem in een andere houding leggen.

Eenmaal thuis zat mijn hoofd "bommetje vol". Gelijk gaan slapen zat er nog even niet in. Om rustig te gaan slapen nam ik een kopje "slaapthee".

Sinds kort heb ik dit merk ontdekt. Het fijne aan dit merk is dat ik `m gewoon in de supermarkt kan kopen. Ik hoef dus niet speciaal naar de natuurvoedingswinkel.
Ik vind de doosjes van dit merk prachtig!

Eenmaal in bed sloot ik de dag af met het boek waar ik `s ochtends dag mee begon. Het boek is een aanrader!

Dag 274- off day

Mijn energievoorraad is nog steeds niet helemaal aangevuld. Dit betekende dat ik gisteren een "niet-dag" had. Ik werkte een aantal dingen bij. Zoals dit blog en natuurlijk... De was!

Op 27 mei halen wij de pleegpup op. Ik vermoed dat we op zoek moeten naar een ander ritme en dat het een heel raar, gek, rommelig weekend gaat worden. Mijn voornemen is om te zorgen dat er qua huishoudelijke basisklusjes in het weekend weinig tot niets gedaan hoeft te worden. Ik hoop dan ook dat mijn energievoorraad maandag weer is aangevuld.

`s Middags had ik het voornemen om naar de bibliotheek te gaan. Ik kon me hier écht niet toe zetten. Ik besloot "binnenklusjes" te doen zoals het bellen naar de verzekeringsmaatschappij. Hulphond heeft aangegeven dat wij aan onze verzekering moeten doorgeven dat wij een hond in huis hebben. Dit heeft met de wettelijke aansprakelijkheid te maken. Natuurlijk dacht ik dat het doorgeven hiervan genoeg was. Dit bleek niets minder waar. Er moest nog het één en ander uitgezocht worden omdat een hulphond voor een verzekeraar anders is dan een huishond. Het belangrijkste om te weten is dat schade gemaakt door de hond bij derden gedekt is.
Na dit telefoontje ben ik nog niet klaar. De verzekeraar wil graag een aantal documenten uit onze vrijwilligersovereenkomst hebben. Dit betekent behoorlijk wat scanwerk. (Zucht!)

Na dit telefoontje was een ander telefoontje aan de beurt. Het douchwater wordt niet goed verwarmd. Al enkele dagen probeer ik de firma te bereiken om deze storing te verhelpen. Gisteren had ik eindelijk een monteur aan de lijn. Om te ontdekken waar de storing zit moest ik de douchekraan op z`n koudst zetten en de waterkraan op z`n heetst. Vervolgens moest ik op zolder kijken naar "de tapcomfort". (Nooit van gehoord.) Helaas ging dit feest niet door. Ik kan niet op zolder komen omdat ik het hele zware luik niet naar beneden kan krijgen. Dit is dus een klusje voor manlief. Aan de tapcomfort kan je zien of het defect in de thermosstaatkraan zit. Hoe? Dat ben ik vergeten. Ik ben namelijk a-technisch. ;-)
Mocht het defect in de thermosstaatkraan zitten dan moet ik de woningbouwvereniging bellen, in de hoop dat zij de kraan willen vervangen.

Aan de twee telefoontjes zitten dus een aantal actiepunten vast. Dit zorgt er héél soms voor dat ik dit soort telefoontjes uitstel. Maar ja, als je warm wilt douchen is zo`n telefoontje helaas wel nodig.

Na deze administratieve klusjes was het tijd om het avondeten te gaan kopen. Er stond pizza op het menu. Boodschappen doen vind ik nooit erg. Het was heerlijk om even buiten te zijn. Van buitenlucht krijg ik altijd energie. Met hernieuwde energie is het gelukt om de laatste Klus van de vrijdag te doen: de weekboodschappen. Gelukkig maar dat ik boodschappen doen niet erg vindt...

Dag 273- energiecrisis

Fibromyalgie is een rare aandoening. De enige constante factor is grilligheid zowel met de pijn als de vermoeidheid. Er zijn twee spannende dingen aan de hand: mijn vader is acuut opgenomen in het ziekenhuis én opgenomen op de IC, en volgende week komt onze pleegpup. Dit laatste is leuk spannend, maar in de aanloop er naar toe moet er veel gedaan en geregeld worden. De ritjes van en naar Herpen kosten bijvoorbeeld veel energie. Maar ook de ritjes van en naar het LUMC in Leiden kost veel energie. Deze week is mijn energie op. Doordat de energie op is, is er helaas weinig ruimte om RRHH-klusjes op te pakken. Gelukkig lukt het me wel om de bijhoudklusjes te doen. Ik hou zelfs de was bij. :-)

Gisteren rondde ik wel iets af. Mijn "pijn-na-het-verstandskies-trekken-periode". In februari heb ik mijn laatste twee verstandkiezen laten trekken. Het heeft écht heel lang geduurd voordat ik in recovery kwam. Na het trekken van de verstandskiezen heb ik veel pijnstilling gebruikt, en veel verschillende soorten mondspoeling. Door de mondspoeling heb ik aanslag op mijn tanden gekregen. Dit kan natuurlijk geen kwaad, maar mooi ziet het er niet uit. Gisteren had ik een afspraak bij de preventieassistente. Bang was ik dit keer niet, totdat de assistente vroeg of ik verdoving wilde. Bij het woord "verdoving" werd ik wel bang. Zou het pijn doen? De assistente legde uit dat deze behandeling net zo zou gaan voelen als het verwijderen van tandsteen. Dit is bij mij inderdaad altijd erg gevoelig. Ik besloot dus de behandeling met verdoving te ondergaan (dit is een verdovende gel).
De assistente haalde niet alleen de aanslag weg maar ook het tandsteen. Handig zo`n twee-in-één behandeling. Na een klein half uur was de behandeling klaar. Pas thuis kon ik het resultaat zien.
Wat was ik blij met mooie, witte tanden. Ze zien er weer uit zoals het hoort!

Dag 272- Meekijken bij een collectieve training

Op woensdag 18 mei woonde ik een collectieve training van Hulphond bij. Dit keer nog zonder pleegpup. De eerstvolgende training kom ik samen met de pleegpup. Over mijn belevenissen van deze training kun je lezen op mijn andere blog.

Onze pleegpup komt uit dit nest.

Dag 271- wandelen met Chef langs De Vecht

Vanmorgen stond ik op met grote huishoudelijke plannen. Maar eerlijk gezegd... Ik had hier niet zoveel zin in. ;-) Naast de routineklusjes besloot ik een andere Klus te doen, waarvan ik wist dat ik hier Rust in mijn hoofd van zou krijgen.
Sinds mijn vader is opgenomen in het ziekenhuis typ ik bijna dagelijks een update en verstuur die via de whatsapp. Ook ontvang ik regelmatig een update over de toestand van mijn vader. Deze berichtjes heb ik nog niet gewist omdat ik een tijdlijn wil maken. Dit is handig voor het overzicht. En, mocht mijn vader vragen hebben over zijn IC-opname dan kan ik de tijdlijn voor hem printen.
Voor deze Klus moet ik echt even gaan zitten, de tijd hiervoor is nemen is een ander belangrijk onderdeel om deze Klus te doen.
Vanmorgen verwerkte ik eerste de appjes van vriendin. Hier ben ik al een uur mee bezig geweest.
Natuurlijk waren deze berichtjes ook confronterend. Het gaat over dingen die écht niet leuk zijn.
Door het verwerken van deze berichtjes, las ik weer terug hoeveel er gebeurd is afgelopen drie weken. Helaas loopt de emotionele rollercoaster nog steeds door...

Gelukkig had diezelfde vriendin een goed idee voor vanmiddag: gaan wandelen met Chef. (Over een tijdje mag ik dit met mijn pleegpup gaan doen.) Ze had een rondje uitgestippeld van ongeveer veertig minuten. Voettechnisch is dit voor mij goed te doen. Wat een heel fijn voordeel was aan deze wandeling: de zon begon te schijnen! En wat doe dan je als hond. Juist... Je gaat het water in.

Chef staat hier in de prachtige rivier De Vecht. Ik kreeg bijna zin om hem achterna te gaan. :-)
Over een tijdje ben ik van plan om met vriendin, Chef en pleegpup te gaan wandelen. (Dit zal nog even duren, wandelen bij een pup moet opgebouwd worden.) Helaas mag de pleegpup niet zwemmen. Dan moet ik samen met pleegpup maar genieten van het feit dat Chef wél mag zwemmen. ;-)

Wat een prachtige, leuke, lieve en enthousiaste hond vind ik Chef!

Na het rondje wandelen dronken we nog wat in de tuin. Het was heerlijk in de zon. Maar ja... De tijd verstreek. Algauw was het tijd om de (oppas)kinderen van school te halen.

Dag 270- geocaching-op zoek naar Ollies

Gisteren was het dag 270 van mijn 365-dagenproject. Ik ben alweer 270 dagen bezig om Rust in huis, maar vooral Rust in mijn hoofd te krijgen. Gisteren was het tweede Pinksterdag. Op zo`n speciale dag wil ik vooral iets leuks en ontspannends doen. Iets wat manlief en ik beide leuk vinden om te doen is geocachen.
Qua weer was het een perfecte dag om op pad te gaan: niet te warm, niet te koud én niet onbelangrijk:
het was droog!
Onlangs is er een nieuwe route bij ons in de buurt uitgezet: de "Ollieroute". Deze route bestaat uit zestien caches. We besloten er in ieder geval een aantal te gaan zoeken (en vinden), en zien hoe ver we zouden komen. Omdat de route dichtbij huis, is kan deze route makkelijk opgesplitst worden.

Bruggetjes hebben prima verstopplekken.

Ergens langs een ruiterpad liggen caches verstopt? Maar waar?

Dit keer ging Willem-Beer weer eens gezellig mee. Het fietskarretjes hebben we zaterdag gekocht. Het vraagt wat oefening om hier mee te fietsen. Daarom oefende ik er gisteren voor de tweede keer mee. Tijdens deze fietstocht fietste manlief op de fiets van zijn moeder. Gezellig zo`n mand met bloemetjes. ;-)

In totaal hebben we gisteren acht Ollies gezocht en gevonden. Precies op de helft zijn we gestopt. Binnenkort gaan we de andere acht Ollies zoeken (en vinden).

Dag 269- op een mooie pinksterdag

Gisteren was het eerste pinksterdag. Tijdens het weerbericht vertelde men dat deze eerste pinksterdag kouder was dan met kerst. Ook werd verteld dat er `s nachts kans was op vorst aan de grond.

Was er sprake van een mooie pinksterdag? Mooi weer was het in ieder geval niet.
Het voordeel van een koude, miezerige dag is dat je er "binnenklusjes" gedaan kunnen worden.
Manlief en ik deden onze typische weekendklusjes: we werkten het kasboek bij, het bed werd verschoond, er werd een was gedraaid (en opgehangen) en ik zette mijn medicatie uit.

Langzaamaan tikte de klok verder algauw werd het half drie. We gingen eerst naar een supermarkt om stokbrood te kopen (vergeten tijdens de weekboodschappen. Gelukkig was er op deze pinksterzondag een supermarkt open). We waren niet de enige die boodschappen gingen doen. Wat was het druk!

Nadat het stokbrood was gekocht togen we naar Leiden. We gingen op bezoek bij mijn vader.
Helaas ligt mijn vader nog steeds op de IC. Omdat hij nu al een tijd op de IC ligt is besloten om in plaats via een tube te beademen, via een trachea canule te beademen. Om een trachea canule te kunnen plaatsen is een operatie nodig. Deze operatie vond gisterenochtend om 8.00 uur plaats.
Manlief en waren rond haf vijf op de kamer van mijn vader. Vanzelfsprekend was mijn vader erg moe, hierdoor was er nauwelijks contact met mijn vader te krijgen. Omdat ik afgelopen periode wél contact met mijn vader kreeg ging ik teleurgesteld naar huis.

Moe en met trek kwamen we weer thuis. Gelukkig had manlief al een lekkere soep gemaakt, en hadden we het stokbrood gekocht. ;-)

`s Avonds ontspande ik door een leuke en grappige film te kijken: "Loenatik, te gek!"
Er gebeuren zulke absurde en gekke dingen. Het kan niet anders dan dat je hier vrolijk van wordt.

Dag 268- op zoek naar B. Bever

Van mijn verjaardag vieren raak ik altijd enorm in de stress. Het is de bekende verjaardagstress.
Dit jaar wilde ik deze stress niet meer. (In het kader van Rust en Ruimte in hoofd en huis.)
Ik besloot mijn verjaardag op een andere manier te vieren.
Na wat speurwerk op internet besloot ik een vaartocht door de Biesbosch te gaan doen. Dit is een natuurgebied wat manlief en ik nog niet kenden. Mijn verjaardagsuitje gaf een mooie aanleiding om dit gebied te gaan verkennen. Toen schoonmama hoorde van dit uitje vroeg ze of ze mee mocht.
Dit uitje werd een 3-in-1-cadeautje: bedankje, Moederdag en verjaardag.
De vaartocht heb ik bewust voor de maand mei gereserveerd. Want in de meimaand is het altijd mooi weer. Toch?
Helaas viel het weer behoorlijk. Brr... Wat was het koud. Maar de vaartocht viel zeker niet tegen!
Tijdens deze vaartocht gingen we op zoek naar Bennie Bever. De vaartocht is gericht op kinderen. Spelenderwijs kregen we allerlei wetenswaardigheden te horen over de Bever.
In totaal waren we met elf andere mensen, waarvan vier kinderen op de boot. Door de kleine club mensen kon de boswachter zijn aandacht volledig richten op de kinderen. En heel soms kregen wij als grote mensen ook nog wat aandacht. :-)

Voorafgaand aan de vaartocht gingen we uit eten in dit restaurant. Het restaurant ligt aan een jachthaven.

Na een tijdje werd er een Bever gespot. Helaas wilde de schipper niet stoppen. Hierdoor heb ik de Bever niet kunnen zien. Manlief heeft `m zien zwemmen. Ook de kinderen hebben `m gezien.

We voeren door een prachtig  natuurgebied waarover de boswachter van alles kon vertellen. Maar Bennie? Die hadden we nog niet gezien. Terwijl de boswachter quizvragen stelde aan de kinderen, kwam uiteindelijk Bennie tevoorschijn.

Bennie schudde met zijn pootjes de handen van de kinderen. Het oudste kind riep: "er zitten gewoon handen in hoor"! Tja, als je ouder wordt geloof je (helaas) niet meer in sprookjes.

Na een leuke en informatieve vaartocht kwamen we verkleumd weer aan wal.

Eenmaal thuis nam ik een hete douche en een beker warme melk. Is dit niet iets wat beter bij de wintermaanden past. :-)

Op deze dag zijn we twee keer naar Noord-Brabant gereden. `s Ochtends togen manlief en ik naar Bladel. Waarom? Dit lees je op mijn andere blog.

Dag 267- trouwen op vrijdag de 13e

Mijn moeder had altijd heel goed contact met haar oudste broer. Deze oudste broer is dus mijn oom. ;-) Mijn oom broer heeft twee kinderen die ook altijd heel graag bij mijn moeder kwamen. Wanneer ik bij mijn moeder was zag ik nicht en neef. Nicht en neef kwamen weliswaar bij mijn moeder, maar niet bij ons thuis. Mijn moeder zorgde voor de binding.  Door het overlijden van mijn moeder is het contact verwaterd. Een tijdje geleden ontving ik een berichtje van mijn neef via de whatsapp. Hij feliciteerde mij met de zwangerschap van zusje.

Neef is achter mijn nummer gekomen via zusje. Normaal gesproken hou ik er niet van als mijn nummer zonder "toestemming" wordt doorgegeven. Maar nu? Nu vond ik het totaal niet erg.

Via korte berichtjes en e-mail kwam ik erachter dat neef voor de tweede keer zou trouwen op een dappere datum: vrijdag de 13e!

 

Neef zou gaan trouwen op het gemeentehuis waar mijn moeder met lapjesvader is getrouwd. (Ook een bijzondere datum: 31-12-1999.) Hij kon zich namelijk herinneren hoe mooi hij het gemeentehuis vond. Ik weet hoe mooi dit gemeentehuis is want ook ik ben hier getrouwd. :-)

Om bij het gemeentehuis te komen is het vanaf mijn huis iets minder dan tien minuten fietsen. Een kleine moeite om er heen te gaan. Zusje woont iets verder maar wilde ook graag komen. Natuurlijk stelde zij voor om ook bij het "officiële gedeelte" aanwezig te zijn. Voor mij hoefde dit niet, maar achteraf gezien vond ik het erg leuk om hier bij aanwezig te zijn. Neef en zijn vrouw konden het gelukkig waarderen.

Het gemeentehuis.

Omdat ik bij de huwelijksplechtigheid aanwezig was, weet ik nu dat neef vijf kinderen heeft. Ook hij is met zijn vrouw een lapjesgezin.;-) Van één kind naar vijf kinderen is behoorlijk veel. Maar wat kinderen vooral nodig hebben is liefde. Volgens mij hebben beide hier genoeg van in huis.
Ook sprak ik nog wat familieleden van mijn moeder. Leuk!

Aan dit gemeentehuis ligt de rivier De Vecht. Aan de overkant van De Vecht ligt een begraafplaats. Op deze begraafplaats ligt mijn moeder begraven. Als ik bij het gemeentehuis ben en naar de overkant kijk besef ik me hoe gek het leven soms in elkaar kan zitten.

Nog een gelukkig paar.

De gasten werden vervoerd in deze bus.

De bus was nét vetrokken, toen het volgende bruidspaar er al aan kwam. Gelukkig weet het bruidspaar dit niet en hebben hun eigen unieke bruiloft gehad.

Omdat ik weet hoe bijzonder de band tussen neef en zijn tante is geweest heb ik het bruidspaar het volgende meegegeven:

"Wees lief en eerlijk tegen elkaar".

 

Dit is wat wij manlief en ik van mijn meekregen toen wij gingen trouwen. Een mooiere wijsheid kan ik niet bedenken. ;-)

 



Dag 266- ontspannen donderdag

Het is nog steeds meivakantie. Het idee van een vakantie is dat je uitrust en ontspant. Afgelopen periode is er zo veel gebeurd dat het mij niet is gelukt om in de "ontspanmodus" te komen. Tot gisteren. Gisteren had ik een heerlijk ontspannen dag. Natuurlijk deed ik ook kleine huishoudelijke klusjes. Waaronder een klusje die ik steeds heb uitgesteld: het opvouwen en opruimen van de was. Ik besloot dit klusje leuk voor mezelf te maken.

Rechts liggen één van mijn lievelingskoekjes.

Een grote mand met was die opgevouwen moest worden.

Al snel ontstonden er keurig opgevouwen stapeltjes was.

Een stapel met broeken. Deze vouw ik niet op omdat ik ze ophang.

Na nog wat aangerommeld te hebben in en om huis, besloot ik eindelijk eens van de zon te genieten.

De zon scheen feller dan ik dacht. Insmeren is dan het devies. Op dit moment lees ik "Dekmantel" van Loes den Hollander. Persoonlijk vind ik het verhaal wat traag vertellend. Toch boeit dit boek me op één of andere manier, ik ben niet voor niks op bladzijde 275. ;-) Ik ben nu bij een aantal verdwijningen beland. Dit maakt het verhaal spannend. Ook kan het verhaal nog alle kanten opgaan.

Wat was het heerlijk om ontspannen in de zon een goed boek te lezen. Dit moet ik zeker vaker doen.

Dag 265- schoonmaak meditatie

Al een tijdje stond er een basis-Klus op het programma: de wc had weer eens grote beurt nodig.
Ik ben hier afgelopen tijd niet aan toe gekomen. Dit heeft te maken met ziekenhuisopname van mijn vader én het warme weer.
Gisteren besloot ik deze Klus niet langer uit te stellen. Op het moment dat ik aan de slag wilde gaan, ging natuurlijk de telefoon. Het bleek de ex-schoonzus van mijn vader te zijn. Uiteraard nam ik op, want het kon weleens een belangrijk telefoontje zijn. We hebben het over de toestand van mijn vader gehad, maar ook over iets leuks. Op 27 mei mogen manlief en ik onze pleegpup ophalen! Op mijn andere blog heb ik hier een post over geschreven.
Na een uur met elkaar gesproken te hebben, hingen we op. Eindelijk! Ik kon aan de slag.
Schoonmaken werkt soms mediterend. Terwijl de wc steeds schoner werd, werden mijn gedachten ook steeds leger.

Nadat de wc schoon was en mijn gedachten leeg was het alweer lunchtijd. Op mijn gemak at ik mijn boterhammetjes, om vervolgens na de lunch mijn schoonmama te bellen. Schoonmama was `s nachts teruggekomen van haar vakantie. Ik was benieuwd hoe de vakantie geweest was. Maar... Ik wilde ook wat praktische dingen vragen. Bijvoorbeeld of ik binnenkort haar auto weer mag lenen. ;-) Ook nu verstreek al bellend een uur.

De middag kuierde vervolgens voort. Langzaamaan werd het wéér etenstijd. Manlief kookte een gerecht uit de nieuwe Allerhande: "worst-linzenschotel". Het is een gerecht wat één keer gekookt wordt, en waar je twee keer van kan eten. Vandaag wordt deze Linzenschotel een "mediterrane frittata".
Ook deze woensdag at lapjesvader gezellig mee. En zoals elke woensdag gingen we zwemmen.
Tijdens het zwemmen bleef ik in de "meditatie-modus". Heerlijk ontspannen zwom ik 24 baantjes.
Deze ontspannen dag werd afgesloten in het bubbelbad. Het water was lekker warm, helaas kwamen er dit keer geen bubbels. Maar dit mocht de pret niet drukken. ;-)

Dag 264- ontdekken van een nieuwe smaak

Vaak zie ik lekkere recepten waarin vis is verwerkt. Omdat ik niet gewend ben om vis te eten, maak ik geen visgerechten. Aan nieuwe smaken moet je wennen en leren eten. Zo heb ik inmiddels geleerd om Tilapiafilet te eten, ook lust ik inmiddels Kabeljauw.  En natuurlijk Kibbeling. Men zegt echter dat dit geen échte vis is. ;-) Dit zijn allemaal witvissoorten. Langzaamaan wil ik ook eens andere soorten vis leren eten.
De combinatie van vis en bietjes vind ik erg lekker. Als het ook nog eens verwerkt is in een quiche... It`s make mij day! Dinsdag maakte ik een quiche met biet, zalm en monchou.

Dit zijn de ingrediënten.

De quiche voordat `ie de oven inging. Ik vond `m op dat moment er al heel feestelijk en aantrekkelijk uitzien. En de quiche was nog niet eens afgebakken...

De quiche nadat `ie is afgebakken.

Ook nu was het een uitdaging om een gerecht goed op smaak te krijgen. Ik heb mijn best gedaan met peper en zout. Toch bleek de quiche iets aan de flauwe kant. Doordat de zalm bovenop de quiche lag was de vis aan de droge kant. De combinatie was wel goed! Ik ga dit recept zeker nog een keer maken. Dan ga ik de zalm op de bodem leggen, vervolgens bouw ik de rest van de lagen op.
En... Er mag nog wat meer peper en zout toegevoegd worden.
Voor een nieuw recept vind ik zeker niet slecht gedaan. ;-)