zondag 15 mei 2016

Dag 267- trouwen op vrijdag de 13e


Mijn moeder had altijd heel goed contact met haar oudste broer. Deze oudste broer is dus mijn oom. ;-) Mijn oom broer heeft twee kinderen die ook altijd heel graag bij mijn moeder kwamen. Wanneer ik bij mijn moeder was zag ik nicht en neef. Nicht en neef kwamen weliswaar bij mijn moeder, maar niet bij ons thuis. Mijn moeder zorgde voor de binding.  Door het overlijden van mijn moeder is het contact verwaterd. Een tijdje geleden ontving ik een berichtje van mijn neef via de whatsapp. Hij feliciteerde mij met de zwangerschap van zusje.
Neef is achter mijn nummer gekomen via zusje. Normaal gesproken hou ik er niet van als mijn nummer zonder "toestemming" wordt doorgegeven. Maar nu? Nu vond ik het totaal niet erg.
Via korte berichtjes en e-mail kwam ik erachter dat neef voor de tweede keer zou trouwen op een dappere datum: vrijdag de 13e!
 
Neef zou gaan trouwen op het gemeentehuis waar mijn moeder met lapjesvader is getrouwd. (Ook een bijzondere datum: 31-12-1999.) Hij kon zich namelijk herinneren hoe mooi hij het gemeentehuis vond. Ik weet hoe mooi dit gemeentehuis is want ook ik ben hier getrouwd. :-)
Om bij het gemeentehuis te komen is het vanaf mijn huis iets minder dan tien minuten fietsen. Een kleine moeite om er heen te gaan. Zusje woont iets verder maar wilde ook graag komen. Natuurlijk stelde zij voor om ook bij het "officiële gedeelte" aanwezig te zijn. Voor mij hoefde dit niet, maar achteraf gezien vond ik het erg leuk om hier bij aanwezig te zijn. Neef en zijn vrouw konden het gelukkig waarderen.
Het gemeentehuis.

Omdat ik bij de huwelijksplechtigheid aanwezig was, weet ik nu dat neef vijf kinderen heeft. Ook hij is met zijn vrouw een lapjesgezin.;-) Van één kind naar vijf kinderen is behoorlijk veel. Maar wat kinderen vooral nodig hebben is liefde. Volgens mij hebben beide hier genoeg van in huis.
Ook sprak ik nog wat familieleden van mijn moeder. Leuk!

Aan dit gemeentehuis ligt de rivier De Vecht. Aan de overkant van De Vecht ligt een begraafplaats. Op deze begraafplaats ligt mijn moeder begraven. Als ik bij het gemeentehuis ben en naar de overkant kijk besef ik me hoe gek het leven soms in elkaar kan zitten.
Nog een gelukkig paar.
De gasten werden vervoerd in deze bus.

De bus was nét vetrokken, toen het volgende bruidspaar er al aan kwam. Gelukkig weet het bruidspaar dit niet en hebben hun eigen unieke bruiloft gehad.

Omdat ik weet hoe bijzonder de band tussen neef en zijn tante is geweest heb ik het bruidspaar het volgende meegegeven:
"Wees lief en eerlijk tegen elkaar".
 
Dit is wat wij manlief en ik van mijn meekregen toen wij gingen trouwen. Een mooiere wijsheid kan ik niet bedenken. ;-)
 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten