Eenmaal weer thuis deed ik een klusje wat ik steeds maar weer heb uitgesteld. Ik vatte de koe bij de horens en vulde het kasboek in. Natuurlijk had ik in mijn hoofd van dit klusje een Klus gemaakt. Eenmaal er mee bezig viel het reuze mee.
Omdat ik toch achter de laptop zat, schreef ik gelijk een tekst voor een postcrossingskaart die naar Amerika gaat.
Met een beetje geluk vind ik dit soort kaarten in de kringloopwinkel. Ik betaalde hier welgeteld 0,15 eurocent voor. ;-) Een kaart met een typisch Nederlands thema zijn perfect voor postcrossing.
Al een paar dagen viel mijn oog op dit hoekje in de gang.
Dit hoekje in de gang is een magneetplek. Tijd om te demagnetiseren. Dit is voor. Dit is na.
Terwijl ik bezig was met demagnetiseren deed ik ook nog iets anders. Ik maakte de vogels blij.
Goed om te weten: dit zijn geen vetbollen! Vetbollen mogen in het voorjaar/zomer niet gevoerd worden. Het darmstelsel van jonge vogels kan hier niet tegen!
Terwijl ik rond liep in onze tuin, zag ik een typisch verschijnsel wat bij de lente hoort...
... Een ontluikende tulp.
Na de lunch fietste ik opnieuw naar ons dorp. Dit keer om naar de bibliotheek te gaan. Het doel was om leuke boeken uit te zoeken voor Taalvisite. En wat zag ik... Weer een typisch verschijnsel wat de lente hoort...
.... Moeder Eend met haar kroost. De kuikens lieten zich niet allemaal fotograferen (ik vorm een groot gevaar ze). :-) Voor zover ik heb kunnen tellen zijn er in totaal twaalf eendenkuikens. Het is altijd spannend wat er overblijft van zo`n groot nest. De natuur kan helaas soms hard zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten