Vandaag was het zo ver:Ik heb mijn bovenste verstandskies aan de rechterkant laten trekken.
Ik blijk onder de categorie "angstpatiënt" te vallen. ;-) De tandarts heeft hier wederom rekening mee gehouden. Voordat de verdoving werd kreeg ik koude kompressen in mijn mond, hierdoor werd de verdoving een stuk minder pijnlijk (ik heb ook angst voor naalden). Nadat de verdoving was inwerkt, wrikte de tandarts stukje bij beetje de kies los.
Onderwijl vroeg ze steeds hoe het met me ging en of ik pijn voelde. Nee, ik voelde geen pijn. Na niet al te lange tijd zei de tandarts: "de kies zit al los". Oké... Dit ging heel snel. Vervolgens werd de kies getrokken, dit was in een "poep en een zucht" gebeurd. Aan de tandarts heb ik mijn getrokken kies teruggevraagd, ik zag inderdaad de kies er aangetast uitzag. Het was dus écht nodig om de kies er uit te halen.
Eenmaal weer in de wachtkamer keek ik op de klok: in minder dan een kwartier was mijn verstandskies getrokken. Heb ik hier nu jaren tegen aan gehikt?
Ik was ontzettend trots op mezelf. Als "beloning" hoefde ik van mezelf niets te doen op huishoudelijk gebied. Ik besteedde tijd aan hobby. ;-)
En de napijn? Ja, de wond zeurt een beetje, maar verder heb ik geen last.
Vandaag heb ik een hele grote beer van mijn weg gehaald!
;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten