Dag 186- een beetje dit en een beetje dat

Gisteren overwon ik weer wat van mijn "keukenmachineangst". Omdat wij vroeg moesten eten, besloot ik het eten dit keer voor te bereiden. Dit keer was er geen sprake van een kookexperiment. We aten heel "gewoon", bietjes, aardappelen en schnitzel. De bietjes moesten geraspt worden. Dit is door de fibromyalgie heel belastend voor mijn handen. Ik bedacht een oplossing: ik ging de keukenmachine gebruiken.
Ik pakte de handleiding erbij. Dit had niet zo heel veel zin omdat ik niet goed ben in het "lezen" van tekeningen. Dan maar proefondervindelijk. Ik legde bietjes onderin de kom, plaatste het snijmechanisme er boven en zette de keukenmachine aan,
En toen? Toen gebeurde er niets! Mmm, ik keek nog eens goed. Ah! Ik ontdekte het probleem, de bietjes moesten op het snijmechanisme geplaatst worden. ;-)
Stap voor stap leer ik de keukenmachine bedienen, dit doe ik alleen maar door proefondervindelijk bezig te zijn. Ook dit is iets wat ik door dit 365-dagenproject leer.

Er moest vroeg gegeten worden omdat er om kwart voor zeven een afspraak met de dierenarts stond gepland. Ons "rode monster" is al een aantal dagen flink aan het spugen.

 Omdat Devil bekend is met maag-darmproblemen besloten wij toch maar een afspraak bij de dierenarts te maken.
Sinds een paar weken valt Devil op zijn brokjes aan alsof hij nooit te eten krijgt. ;-) Daarnaast is hij ontzettend gefixeerd op de keuken en eet buitengewone porties "groen" (gras, blad, alles wat maar groen is.) Dit is nieuw gedrag. Al pratende en vragenstellend kwam de dierenarts tot de conclusie dat het spugen van het schrokken komt en dat het schrokken waarschijnlijk door een nieuwe "tic" komt.
Natuurlijk heeft de dierenarts Devil ook lichamelijk onderzocht, op dit moment  is er lichamelijk niets aan de hand. (Wel moeten we het in de gaten blijven houden, het valt niet uit te sluiten.)
Het advies is om te zorgen dat Devil minder kan schrokken. Er zijn twee opties: een anti-schrokbak (hier had ik nog nooit van gehoord), of een puzzelvoerbak. Manlief en ik kiezen voor de puzzelvoerbak om de volgende reden: Devil moet "werken" voor zijn voer, de kans dat hij zich dan minder verveelt is groter.
Dit noem je "voedselverrijking." Dit principe wordt al toegepast in dierentuinen, ik wist niet dat je dit kon toepassen bij huisdieren.

Hier is onze keuze op gevallen. Binnenkort gaan we deze bestellen.

Na het consult hebben manlief en ik nog wat doorgepraat, wij gaan er voor zorgen dat Devil zich minder kan vervelen. Nieuwe informatie voor mij is dat seniore katten ook behoefte hebben aan speelmomenten. Langzaamaan gaan we zorgen dat Devil weer speelgoed krijgt, en gaan wij herontdekken wat Devil leuk vindt.
Dit herontdekken lijkt wel een soort mini-project binnen dit 365-dagenproject. Zowel Devil als wij gaan uitgedaagd worden. Nu maar hopen dat Devil dit net zo leuk vindt als wij.
Gekscherend zeg ik altijd: "Dan heb je geen kind, maar dan heb je een kat."