Op onverklaarbare wijze was mijn blog "uit de lucht gehaald." Ik baalde behoorlijk, het zou toch niet zijn dat ik na 180 dagen niets meer kon posten? Ik heb bezwaar aangetekend! ;-)
Dit heeft geholpen, zodoende kan ik over dag 181 van mijn 365-dagenproject schrijven.
Al veels te lang kan ik niet meer goed door het woonkamerraam kijken. Het raam moest dringend worden gelapt. Nu lieten de weersomstandigheden het niet goed toe om buiten het raam te lappen, daarnaast weet ik dat ramen lappen fysiek een behoorlijk zware klus is.
Gisteren was het prachtig mooi ramen-lap weer. Eigenwijs als ik soms kan zijn besloot ik eerst het woonkamerraam aan de binnenkant te lappen.
Toen ik bezig was met het raam te lappen, wist ik weer waarom manlief deze Klus (in principe)doet. ;-)
Dit was echt een pittige Klus. Omdat de zon op het raam scheen zag ik heel goed hoeveel vuil er op de buitenkant van het raam zat. Daarom kon ik niet goed bepalen of het raam nu écht schoon was.
Ach... Ik was toch bezig, ik besloot ook het raam aan de buitenzijde te lappen.
Terwijl ik bezig was met de buitenzijde van het raam, vroeg ik me af waar ik nu mee bezig was.
Ik kreeg het vuil er wel af, maar het raam kreeg ik niet streeploos schoon. Langzaamaan voelde ik me lichtelijk gefrustreerd worden.
Ik besloot er mee te stoppen.
Het enige juiste besluit op dat moment was om de spullen op te ruimen en totaal iets anders te gaan doen: ik "dook" achter de laptop. Omdat de zon scheen deed ik de gordijnen dicht. Een bijkomend voordeel was dat ik het raam niet meer kon zien. :-)
Nadat ik klaar was met de "computeractiviteiten" deed ik de gordijnen weer open. En wat ik zag? Een schoon raam, wat bijna streeploos schoon was. Omdat ik de lat lager legde, voelde ik mij ineens heel trots op mijn bijna-streeploos, maar schoon raam!
Maar ramen lappen? Dit moet samen, of manlief moet het doen. Fysiek is dit écht een te zware belasting! Dit is wederom een goede les geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten