Dag 180- inactief

Gisteren was dag 180 van mijn 365dagen-project! Op dag 183 ben ik alweer op de helft van dit project! Times flies... Op dag 179 ben ik behoorlijk actief bezig geweest. Dit ging met zo veel enthousiasme dat ik vergeten ben op mijn grens te letten. Daarnaast heb ik van maandagnacht op dinsdagnacht heel slecht geslapen. (Ik sliep pas om 3.00 uur!) Het gevolg was dat ik gisteren een behoorlijk inactieve dag had. Ik voelde me ongeveer zo.

Ik kreeg mezelf echt niet opgeladen. Wat ook niet echt meehielp was de brief van het KNGF. Helaas zijn manlief en ik afgewezen als puppypleeggezin. Ik vind dit toch wel een domper. :-(

Rond drie uur moest ik mezelf toch écht opladen want het was mijn oppasmiddag. Eenmaal buiten in de frisse lucht en de energieke sfeer van op het schoolplein voelde ik me al iets meer opgeladen.

Omdat manlief een paar dagen niet thuis is, heb ik eten bij "De Eettafel" van Thuisafgehaald besteld.
In het kort is dit Thuisafgehaald:
"Thuisafgehaald is een community van mensen die eten delen met hun buurtgenoten. Als thuiskok kun je je passie voor koken delen en als afhaler kun je smullen van al dat lekkers in de buurt." 

De thuiskok schepte heerlijk eten in mijn meegenomen bakjes, het kwam heet uit de oven, in theorie zou het moeten lukken om het eten warm mee te brengen naar mijn eigen huis. In theorie? Ja... Want: De praktijk was anders. Ik stapte op de fiets en... Lekke band! Nu woon ik aan de ene kant van het dorp, en woont de thuiskok aan de andere kant van het dorp. Ik wilde natuurlijk het eten warm over laten komen. Dus... Ik heb doorgefietst op een lekke band.
De pech is ook nog dat manlief momenteel niet thuis is. Ik kan een band plakken, maar fysiek is dit ontzettend belastend. In het kader van grenzen stellen besloot ik mijn fiets naar de fietsenmaker te brengen. Natuurlijk zat dit niet begroot in ons weekgeld... ;-)

Uiteindelijk ben ik half fietsend, half lopend thuis gekomen. Het eten was op dat moment nog warm. Omdat ik aan lapjesvader had gevraagd of hij mijn band wilde oppompen (zodat we konden testen of de band écht lek was), waren we daar eerst druk mee bezig. Het gevolg: het eten was lauw.
Na een lauwe maar lekkere maaltijd togen lapjesvader en ik naar het zwembad.

Lapjesvader was niet helemaal lekker én ik heel erg moe. Daarom hebben we geen baantjes gezwommen. Wat we wel hebben gedaan? Gerelaxt! Ook niet onbelangrijk. :-)