Op dag 177 heeft manlief drie wassen gedraaid en opgehangen. Op de één of andere manier zal de was in de kast moeten komen, aangezien we geen kaboutertjes in huis hebben (althans voor zover ik weet), zal ik of manlief de was moeten opvouwen.
Met was is "bijhouden" het toverwoord. Daarom besloot ik vanmorgen deze was "even" te vouwen. Poeh! Dit was toch echt wel een Klus. Met het opvouwen van de drie wassen én het ophangen van een nieuwe was ben ik in totaal anderhalf uur (!) bezig geweest.
Al heel, heel lang was het nodig om de televisiekast eens goed te schoon te maken. Hoe hard nodig het was daar kwam ik vanmorgen achter... ;-)
Ik maakte sopje nummer één klaar, ik pakte de huishoudtrap uit de schuur, klom deze trap en zag... Heel vies viezigheid. Na het schoonmaken van de bovenkant van de kast zag het water zwart!
Oké... tijd voor sopje twee... De frontjes van de kastdeuren spoot ik in met mijn favoriete schoonmaakmiddel, ik sopte de frontjes schoon en zag allemaal vieze bruine drab op mijn doekje zitten. De drab dat is rookaanslag. Manlief rookt, schijnbaar roken de meubels mee. :-(
Langzaamaan zag ik de tvkast steeds schoner worden, en wat rook het heerlijk naar Eucalyptus in de woonkamer.
Wat duidelijk is dat de tvkast écht regelmatig schoongemaakt moet worden. Er is dus sprake van onzichtbaar vuil wat zo nu en dan weggehaald moet worden.
"Wat je niet ziet, bestaat dus wel". ;-) (Helaas!)
Na deze twee grote Klussen voelde ik zo langzamerhand mijn energie opraken. Na de lunch ronde ik de routineklusjes af en toen? Toen was het tijd voor een hééééle grote pauze!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten