Dag 192- rustige zondag

Om half vijf vannacht werd ik gewekt door een zere kies. Ik nam paracetamol (die ik heel slim op mijn nachtkastje had gelegd), de pijn trok na een tijdje weg, waardoor ik weer kon slapen. Vier uur later... De paracetamol was uitgewerkt, wederom werd ik gewekt door een zere kies. Het was een mooi tijdstip om uit bed te gaan, dus dit deed ik dan maar. Voordat ik ontbeet nam ik Ibuprofen en een uitgebreide douche.
Vanmorgen deed ik "computerklusjes". Ik werkte mijn mail bij, betaalde de tandartsfacturen en deed twee declaraties. Na deze klusjes schreef ik mijn post over gisteren. Helaas werd het een zaterdag met een zwart randje.

Langzaam werd het lunchtijd. Manlief toog naar de supermarkt om kroketten en pannenkoekmix te kopen. Manlief at kroket op brood en ik at pannenkoeken als lunch (een pannenkoek scheelt zo veel kauwen.)

Na de lunch togen manlief en ik naar het tuincentrum, wij gingen op zoek naar iets passends voor zwemmaatje wie gisteren overleden is. Iets passends voor zwemmaatje konden wij niet vinden, ik besloot morgen naar de bloemenwinkel te gaan. In overleg met de bloemist kom ik vast tot iets moois.
Natuurlijk gingen we niet met lege handen naar huis (een tuincentrum valt bij ons ons onder de categorie "gevaarlijke winkels". We kochten een aantal zomerbollen: een prachtige Dahlia voor op pot, Lupinus, plantuitjes en natuurlijk zaadjes (we konden het niet laten.) Dit jaar gaan we naast de plantuitjes ook bietjes kweken. Spannend, Biet is een groente wat we nog niet eerder hebben gekweekt.

Eenmaal thuis was er nog tijd voor hobby: ik ben nog steeds bezig met mijn brief naar mijn penvriendin in Amerika. Langzaamaan komt het eind van deze brief in zicht.

Langzaamaan komt er ook een einde aan deze rustige zondag. Manlief en ik sluiten deze vanavond af met muzikale begeleiding van het programma "Maestro".