Dag 102- wandeltraining dag 1

Op deze onstuimige novemberdag besloot ik mijn eerste wandeltraining te doen. Ik wist dat het in de loop van de dag regenachtig en onstuimig zou worden. Daarom ben ik vanmorgen gaan wandelen.
Zo gezegd zo gedaan... Ik maakte mijn wandeltas klaar, ik trok mijn wandelschoenen en mijn jas aan, vervolgens stapte ik de voordeur uit. Mmm, daar voelde ik de eerste druppels...

Ik besloot me niet door de regen te laten tegenhouden. Ik ben immers niet van suiker... ;-)

Mijn eerste stop was bij een brievenbus. Ik deed een postcrossingskaart naar België op de post.

Tijdens mijn wandeling was ik in goed gezelschap...

Willem-Beer was gezellig mee. Hij had de luxe om niet te hoeven wandelen. Hij mocht mee in mijn rugtas. ;-)

Ik had oud brood mee. Helaas waren het maar twee boterhammen. Er waren namelijk véél eenden met véél honger. ;-)
Dit eendje was wat brutaler en ging het "land" op. Hierdoor had hij veel meer te eten dan de andere eenden. Hoe ging het gezegde ook alweer? Volgens mij is het: "brutalen hebben de halve wereld".
En zo is het maar net.

Door de regen heeft zich een "zwemvijver" in dit weiland gevormd.

Een bekend huis bij ons in het dorp. "Het huis met het groene dak".

Dit schaap bleef me maar aankijken. Ik besloot hem op de foto te zetten.

Omdat het steeds harder ging regenen besloot ik het bij één "rondje bos" te laten. (Ik ben weliswaar niet van suiker, maar toch...)

Eenmaal thuis genoot ik van een welverdiende pauze met iets lekkers warms te drinken.

Dag 101- experimentele schoonmaak-Klus

Onze oven kon wel een flinke schoonmaakbeurt gebruiken.

Ergens had ik gelezen dat je ovens goed kon schoonmaken met citroen. Waar ik dit had gelezen wist ik niet meer, ik zocht het opnieuw op. Tijdens mijn zoektocht op internet las ik dat je een oven ook goed kan schoonmaken met baking soda. Ook zou je hier een ovendeur goed mee schoon kunnen krijgen.

Dit leek me leuk experiment. In plaats van baking soda gebruikten manlief en ik huishoud soda.

(Ik heb me vanmiddag behoorlijk in deze materie verdiept.) :-)

Van de huishoud soda maakten we een papje en smeerde hiermee de ovendeur in.

De ingesmeerde ovendeur. Volgens "recept" moesten we nu een half uur wachten.
In dit half uur togen manlief en ik naar de begraafplaats.

Eenmaal weer thuis was ik reuze benieuwd wat de soda voor effect zou hebben. Manlief maakte de ovendeur schoon met dit als resultaat...

...Wat een teleurstelling! Gelukkig hebben wij voor dit soort schoonmaak-Klussen een oud en vertrouwd middel in huis....

...Eens kijken of het hier mee beter gaat.

Manlief borstelde alles goed in, en liet dit middel vervolgens even intrekken. Vervolgens ging er een schone doek met heet water overheen.

Ah! Dit ziet er al veel beter uit! De laatste vetrestjes werden verwijderd met een glaskrabber. Dit ging perfect. En dan nu hier het eindresultaat...

...We kunnen weer door het glas kijken. ;-)

Onze conclusie: voor deze schoonmaak-Klus blijven wij "HG oven, grill & barbecue reiniger" gebruiken.




Dag 101- een dag uit het leven van (Red) Devil

Op deze stormachtige herfstdag schrijf ik een speciale post over ons "rode monster".
Tijdens onze experimentele schoonmaak-Klus hielp Devil graag mee.

Devil is gek op water. Je ziet `m denken... "Wat zal ik hier eens mee doen?"

Eerst even onderzoeken of het inderdaad lekker is wat in de emmer zit.

Of het lekker is kan je alleen maar ontdekken door te proeven. ;-)

Van zo`n diepgravend onderzoek wordt je natuurlijk wel moe...

...Uitrusten op of in een doos is natuurlijk véél prettiger dan kleedjes, mandjes of kussentjes. (Die we in grote getale in huis hebben...)

Dag 100- wandeltraining

Vandaag dag 100 van mijn 365-dagenproject!

Op deze feestelijke dag besloten manlief en ik te gaan wandelen bij de Zanderij in Maarn.

Dit is een prachtige afwisselende wandelroute die wij al meerdere malen hebben bewandeld. Het leek ons een leuk idee om de Zanderij eens in de herfst te beleven. Al wandelend kwamen wij prachtige herfsttafereeltjes tegen.

Bij deze wandelroute hoort een uitdaging...

... Deze meterslange trap die naar de afgraving leidt. Hoogtevrees moet je niet hebben. ;-)
De enige manier om beneden te komen is: trede voor trede.

Dit is de trap die naar de afgraving leidt.

Uitzicht op de Zanderij.

Wandelaars voor ons hebben "boter, kaas en eieren" gespeeld. Meer dan zand en wat takjes heb je niet nodig.

Even uitrusten. Tijdens de mini-pauze zag ik dit: Zwerfstenen uit de ijstijd.

Al wandelend bedacht ik een nieuwe doelstelling voor dit 365-dagenproject.
Om mijn doel te kunnen uitleggen ga ik even terug in de tijd.
Al enige jaren heb ik enorme last van mijn voeten. De last is mijn voeten beperkt mij in heel veel dingen, voeten gebruik je immers altijd. (Ter illustratie: bij lang staan en lopen gebruik in een rolstoel.)

Na jaren getob besloot ik opnieuw hiermee naar de huisarts te gaan. Mijn eerste verwijzing was naar de orthopedisch chirurg. Tijdens mijn eerste onderzoek stelde de orthopedisch chirurg voor om een röntgenfoto te laten maken en een vervolgafspraak te maken. Zo gezegd, zo gedaan. Tijdens mijn tweede afspraak kreeg ik te horen dat er geen bijzonderheden gevonden waren. Mmm, wat nu? Ik werd doorverwezen naar de revalidatiearts. Hij stelde eerst voor om een 3-Dscan van mijn voeten te laten maken.
Zoals ik al had verwacht: ook op de scan waren geen afwijkingen te zien.

Revalidatieartsen zijn erg praktisch ingesteld. Ik kreeg verschillende praktische adviezen. Eén daarvan was het sterker maken van mijn voetspieren. Dit bereik je alleen maar door te trainen.

Een verklaring voor de voetproblemen heeft de revalidatiearts niet. Mogelijk heeft het met de fibromyalgie te maken. Want: "Fibromyalgie doet rare dingen". En: "De tijd zal het uitwijzen".
Aldus de revalidatiearts.

 

Mijn training was gebaseerd op het principe van "graded activity." Samen met de fysiotherapeut ("Jeroen") stelde ik mijn trainingsdoel vast: ik wilde weer vijf kilometer kunnen lopen.
 Na een half jaar trainen was ik zover dat ik weer langer kon staan, kleine stukjes op blote voeten kon lopen, én weer vijf kilometer kon wandelen. Dit was zo fijn! Hierdoor konden manlief en ik weer boswandelingen gaan maken.

Tijdens mijn trainingsperiode wandelde ik 2-3 keer per week. Na de trainingsperiode werd dit veel minder.

Het is dus weer tijd om dit te gaan op pakken. Hoe ga ik dit realiseren? Ik heb besloten mijn hobby postcrossing en het wandelen te gaan combineren. Opnieuw wordt maandag mijn wandeldag. Mijn geschreven kaart breng ik naar de verste brievenbus die ik kan bedenken, of ik maak mijn "wegbreng-rondje" groter. Daarnaast wil ik proberen elk weekend met manlief te gaan wandelen.

Ik hoop hiermee weer op mijn "vijf-kilometerstand" te komen. En wellicht richting lente/zomer in de "zes-kilometerstand".

Kortom: er is weer werk aan de winkel!





Dag 99- standaardklusjes op het menu

Ja, ik hou van de herfst. Nee, ik van niet van de korte dagen die dit met zich brengt. Mijn energieniveau is in het najaar aanmerkelijk lager dan in het voorjaar en de zomer. Daarnaast heb ik veel meer last van de klachten die fibromyalgie met zich mee brengt.

Waarom deze inleiding? Mijn gevoel zegt dat ik afgelopen week weinig "RRHH-klusjes" heb gedaan.
Ik probeer hier een verklaring voor te vinden. De verklaring is dat ik deze week mijn energiepeil erg laag was. Dit komt weer door de grauwe en grijze dagen.

Ook vandaag stond er geen "RRHH-klusje" op het programma. Wat ik wel deed? Ik deed standaardklusjes. Het fijne van het doen van standaardklusjes is dat er dingen bijgehouden worden.
En... ik ga steeds minder nadenken of ik zin heb in het klusjes. Het is een routine geworden.
Routinematig deed ik vandaag het kasboek en werd de maaltijdplanner ingevuld.

Na de lunch toog ik naar ons dorp. Al een tijdje wil ik een bedankje voor mijn homeopaat kopen.
Dit heb ik uitgesteld omdat ons budget dit niet toeliet. Nu liet het budget het wel toe. Ik kocht bij de Wereldwinkel...

...Leuke symbolische cadeautje voor de kerst.

Vervolgens deed ik een "rondje dorp". Met het cadeautje en een aantal andere boodschappen kwam ik weer thuis. Ik kon wel degelijk iets afvinken: het bedankje is nu gekocht. ;-)

Algauw was het tijd voor het avondeten. Als "toetje" keken manlief en ik Het Sinterklaasjournaal.

Vervolgens was het tijd voor een klusje waar ik als een berg tegen opzag: het opvouwen van de was.
Waarom ik er tegen op zag? Ik voelde "mijn lichtje uitgaan".

Support kon ik wel gebruiken. Ik nam Willem-Beer mee naar de waskamer.

Na iets minder na een kwartier was dit opgevouwen...

...Een hele stapel schoonmaakdoekjes.

Na iets minder dan een half uur was de totale was opgevouwen.

Ik besloot de was gelijk op te bergen. Dan is het maar klaar.

Deze post wil ik toch een klein beetje positief afsluiten...

... Zo is het maar net: Morgen is er weer nieuwe dag!

Dag 98- vrolijkheid in de november-tuin

Gisteren hebben manlief en ik een aantal planten gekocht. De bedoeling was om hiermee de voortuin op te vrolijken.
Op deze prachtige novemberdag plantte manlief en ik de planten in de hanging baskets en in de zinken kolenkit.

Voordat ik met het planten bezig ging, maakten manlief en ik eerst de vogels blij. De grote voedersilo werd bijgevuld, ook dit werd bijgevuld.

Deze mezenbolhouder kocht ik een tijd geleden bij de kringloop. Er kunnen vier mezenbollen in. De houder hangt aan de "mussenflat" die manlief zelf gemaakt heeft. Leuk detail: het hout komt van een oude houten grenen televisiekast. De tuinposter kocht ik bij de Action. Leuke dingen hoeven immers niet duur te zijn. ;-)

Onze achtertuin ligt op het Zuiden. Vandaag scheen het herfstzonnetje. In dit hele fijne herfstzonnetje ben ik aan de slag gegaan met de plantjes.

De baskets moesten eerst worden gevuld met potgrond.

Basket nummer één is gevuld. Er is bewust gekozen om niet te veel plantjes in de basket te planten. Als het goed is gaan de plantjes nog groeien... ;-) (De tijd zal het uitwijzen.)

Ons "rode monster" houdt van (grote) hoogtes. Op de regenton had hij goed zicht op wat ik allemaal aan het doen was.

Vervolgens vulde ik basket nummer twee.

Een impressie van de november-tuin.

Manlief heeft de Helleborus geplant, deze plantte hij in de zinken kolenkit.

Van schoonmama kreeg ik gisteren deze prachtige Amaryllissen.

Nu nog volledig in knop. Binnenkort zullen ze prachtig bloeien.

Ik vind het heerlijk om plantjes en bloemetjes aan de slag te zijn. Het geeft mij heel veel Rust.
Een fijne bijkomstigheid is dat ik in dit heerlijke herfstzonnetjes ook nog eens Vitamine D heb aangemaakt. ;-)