Dag 77- voortkuierende dag

Bewust had ik voor vanmorgen mijn wekker op 8.30 uur gezet. Ik voelde dat mijn energie nog steeds niet terug gestroomd is. Een wekker was niet nodig... Ik werd wakker van "gillende sirenes".

"Rustig aan" was het devies van vandaag.

 

Bij een "rustig-aan-dag" horen geen grote RRHH-klusjes. Ik deed wel basisklusjes. Het doen van de basisklusjes vergde voor mij heel veel doorzettingsvermogen. Ik deed dit dus stap voor stap.

Ook keek ik de film "Kankerlijers" af (zie dag 76).

 

Op zo`n dag als vandaag kuiert de tijd rustig verder.

Al voortkuierend liep het zoetjesaan tegen lunchtijd. Ik besloot mezelf te verwennen: ik kookte twee eitjes voor op brood.

 

Na de lunch schreef ik mijn post over dag 76.

Een post schrijven kost altijd meer tijd dan ik in gedachten heb... Inmiddels was er geen sprake meer van voortkuierende tijd, maar van voorbijvliegende tijd...



Het was tijd om me te gaan voorbereiden op mijn oppasmiddag. Want: de school was bijna uit.

Vandaag hoefde ik alleen de jongste telg uit mijn oppasgezin op te halen. De oudste had een heuse workshop: "Techniek en water". Bij thuiskomst vertelde hij dat hij "het heel leuk" had gehad".
Dit zijn altijd fijne berichten. ;-)

En nu? Nu is het inmiddels avond. Mijn energie heb ik (helaas) nog niet terug gevonden.

Misschien als ik goed zoek...

 

Zoeken is niet nodig... ;-) Door schade en schande weet ik hoe ik mijn energie terug kan vinden.

De oplossing: "luisteren naar mijn lijf". Dit betekent dat ik deze post ga afsluiten met een mooie wijsheid.