Dag 90- papier deel 11

Vandaag is dag 90 van mijn 365-dagen project. Hoera!

Vanmorgen ging ik naar de fysiotherapeut. Nadat manlief en ik thuis kwamen belde vrij kort daarna de verwarmingsmonteur. Of hij iets eerder kon komen dan de afgesproken tijd. Natuurlijk was dit geen probleem. Terwijl de monteur bezig was beraadde manlief en ik ons over de lunch want: allebei hadden wij geen zin in brood. Héél "fout zijn wij in de snackbar een hapje gaan eten.

Laten we het er maar op houden dat ik "zielig" was na mijn bezoekje aan de fysiotherapeut, en dat manlief vakantie heeft. ;-)

 

Terwijl ik mijn Raspatatje en Smulrol op at, vroeg ik me af wanneer we weer naar de begraafplaats zouden gaan. "We kunnen vanmiddag gaan" zei manlief. Een goed idee, want vanmiddag was het droog. Zo gezegd zo gedaan. Wij togen naar de begraafplaats.

Op de begraafplaats zie je altijd heel mooi de vergankelijkheid van de seizoenen.
Ik vind het een mooie gedachte dat de natuur altijd zijn gang gaat, ondanks dat er dierbare mensen zijn overleden. De natuur laat zien: "het leven gaat door". (Dit is een principe waar ik achter sta, en die mijn moeder mij heeft mij gegeven.)

Op de begraafplaats kom ik altijd tot rust. Een fijne bijkomstigheid: het waaide, mijn hoofd is hierdoor heerlijk "leeg gewaaid".

 

Eenmaal weer thuis had ik genoeg energie om aan mijn elfde papier-opruimmiddag te beginnen.

 

 

Deze map stond op het papier-opruimprogramma.

Ik maakte een mapje voor de kringloop.

Binnen 30 minuten was deze map leeg. Weer een map vrijgespeeld!

Mmm, dit moet nog op de juiste plek terecht komen.

Dit is een reader die ik gebruikt heb tijdens mijn opleiding SPW. Het werd gebruikt voor godsdienstige vorming. Het thema is "adieu". Er staan prachtige (song) teksten en gedichten in die met dit thema te maken hebben. Dit kan niet weg. Ik heb het neergelegd bij mijn boeken die over afscheid nemen en rouw gaan.

Dit kleine stapeltje met papier was voor mij een BEER. Want: "hoe en waar moet ik dit nu weer opbergen"? Ook dit probleem loste zich al snel op. Hoe? Door niet te blijven denken, maar door te doen! ;-)

Dit opbergmapjes voor visitekaartje heb ik nooit mooi gevonden. Omdat het een praktisch mapje is, heb ik `m niet weggedaan. Terwijl ik de visitekaartjes aan het uitzoeken was ontdekte ik dit.

In het zwarte mapje zit een ander mapje wat er uit kan. Ik heb dit nooit geweten... Wat een aangename verrassing. Het zwarte mapje gaat naar de kringloop.

Dit kan weg. Dit zijn visitekaartjes van mijn vorige homeopaat. Zij is met haar praktijk gestopt. Daarbij... Hoeveel visitekaartjes heb je nodig? ;-)

Ook dit gaat weg. En dit...

...Dit blijft. Rechts ligt het visitekaartje van een Griekse arts. Zij heeft mij tijdens een vakantie in Zakynthos doorgestuurd naar het ziekenhuis. Ik heb een archiefmap met als thema: "memories of Zakynthos". In deze map zijn deze visitekaartjes veel meer op hun plek.

Mooie wijsheid. Deze heb ik overschreven en zit nu in de "flow-map".

Een bak vol met papier wat weg kan.

Deze twee mappen staan klaar voor de volgende papier-opruimmiddag.

De administratiekast is weer een stukje opgeruimder.

En nu? Nu is het bijna tijd voor het avondeten. Vanavond eten we "Romige strikjespasta met spek en erwten." Een gerecht wat zich met recht comfort food mag noemen. Ik hou ervan!