Dag 87- Sweet sixteen

Deze post gaat over gisteren. Achternichtje van manlief is 16 jaar geworden! Voordat ik over deze feestelijke gebeurtenis verslag doe, wil ik nog even terugkomen op de aanslagen in Parijs.

Terwijl ik vanmorgen onder de douche stond luisterde ik op mijn doucheradio naar Radio 2.
Erik Ekdom draaide het nummer: "Peace" van "Peter". Een prachtige zin staat er in dit nummer:

"Peace is a flower that a grows in the Sunshine".

Na deze vroege overpeinzing ga ik terug naar gisteren. Achternichtje werd 16 jaar. In Amerika vieren ze dan de "Sweet 16". Mmm, ik weet niet of achternichtje wel zo zoet is. ;-)

Als er een verjaardag is zet ik de huishoudelijke klusjes op zo`n laag mogelijk pitje. Daarbij deed manlief heel veel klusjes, waardoor het een erg rustige zondag was...
De klusjes waren op zo`n laag pitje gezet dat we om 14.00 uur al klaar waren voor vertrek. En, ik wilde pas om 15.00 uur vertrekken. Wat doe je dan in die tussentijd? Ik schreef alvast de Engelse tekst voor op een postcrossingkaart die naar Duitsland gaat.

Stil zitten kan ik niet, één van de dingen die gedaan moesten worden was de cadeautjes inpakken voor achternichtje. Natuurlijk kreeg het een roze tintje. ;-)

Roze nagellak wilde ik achternichtje niet aandoen. Ze kreeg zwarte nagellak met een blauw "glimmertje". Natuurlijk kreeg ze ook andere cadeautjes. Dit is voor.

Dit is na.

Op dag 80 maakte manlief en ik Heksenkaas. De mama van achternichtje vind Heksenkaas héél lekker. Voor haar maakte manlief een grote pot Heksenkaas. Zo`n pot moet natuurlijk wel leuk aangekleed worden. Ik maakt dit.

Dit gaat er allemaal mee naar de verjaardag.

Op papier-opruimmiddag deel 4 speelde ik deze "katten-mappen" vrij. Hier wisten wij een goed adres voor... Een adres ergens in Mijdrecht. ;-) De familie op dit adres zijn echte kattenliefhebbers.
Naast zelfgemaakt Heksenkaas namen wij ook een stuk Sinterklaascake mee.

De verjaardagen in Mijdrecht zijn altijd gezellig. Druk is het er niet. Het voelt echter wel als druk. Dit komt mede door het geluidsniveau. Er wordt altijd hard gepraat, ik zou dit inmiddels gewend moeten zijn. Helaas, mijn oren kunnen dit geluidsniveau niet altijd even goed aan.

In dit geval ben ik blij dat manlief rookt. ;-) Zo nu en dan ging hij naar buiten om een sigaret op te steken. Ik liep met hem mee. Even rust.

Na lekker te hebben gegeten togen manlief en ik alle stilte weer naar huis. Stilte kan soms zo heerlijk zijn... ;-)