Dag 149- weer iets afgerond

Op dag 144 heb ik het papier opruimen weer opgepakt. Veel papier ging weg, maar veel papier kon niet weg. Ik kwam twee belangrijke stukken tegen: het testament van mijn moeder én een aanslag erfbelasting van 2011 (volgens lapjesvader moet ik dit document tot aan het eind van mijn leven bewaren, dus dit doe ik dan ook maar). Het leek mij een goed idee om deze belangrijke stukken te scannen. Ik vind scannen een nuttig, maar ook héél vervelend klusje. ;-)

Nu was het zo dat dit stapeltje papier steeds in mijn vizier lag (en rond zoemde in mijn hoofd). Ik besloot dit (vervelende) klusje op te pakken, dan is het maar klaar. Manlief zorgde ervoor dat het papier niet vast liep in de feeder, ik zorgde ervoor dat deze stukken in een (voor mij) logische digitale map gestopt werd. Ik heb de digitale map "notariële stukken" genoemd.

Op de één of andere manier werd deze zaterdagmiddag een "computermiddag", ik kreeg er een heel duf hoofd van. Ik besloot een blokje om te gaan en eens te kijken of er dit keer wél (water) vogels  in de eendenvijver zijn die zin hebben in brood.
Helaas, de eenden lieten zich (nog) niet zien, deze Meerkoet wel.

In de zomer van 2015 is de wal van de eendenvijver vernieuwd. Alle begroeiing is toen weggesnoeid. Hierdoor zijn de eenden verstoord en weggegaan. Onlangs zijn er zelfs "eenden-trappetjes" geplaatst, dit mocht niet baten.  Nu het wat kouder wordt laten ze zich weer heel voorzichtig zien. (Ik had maar één oude boterham, tegen de tijd dat de meerkoeten 'm hadden opgegeten hadden de eenden door dat er iets te eten viel...) :-)

 

Tijdens mijn korte wandeling zag ik een Boterbloem en dit...

...Huh? Het is toch winter?

 

 

En nu? Nu is het tijd om de computer af te sluiten. Het is bijna tijd voor "Wie Is De Mol". Net als Penoza is dit een televisieprogramma waar ik zelfs voor thuis zou blijven. Ik ben fan!