Dag 155- rustige afsluiting van de week

Gisteren was het vrijdag. Het einde van een (werk)week. Gisteren stond er een tandartsafspraak op het programma, voor de rest had ik qua klusjes weinig in gedachten. Een rustige vrijdag leek me wel zo prettig. Hoewel... Rustig? Van een afspraak bij de tandarts wordt ik eerder onrustig dan rustig.
Hoewel ik een lichtelijke angst heb voor de tandarts, ga ik toch braaf naar de controles. Ik ben heel zuinig op mijn gebit. Mijn wens is om mijn hele leven met mijn gebit te kunnen doen. Om deze wens te kunnen verwezenlijken zal ik zo nu en dan toch naar een controle afspraak bij  de tandarts moeten gaan. ;-)

Helaas... De tandarts had slecht nieuws... Linksonder zit een klein "plekje" (lees: "gaatje"). Dit gaatje moet dus gevuld worden, dit betekent boren. In dit geval is het echt: "wat moet dat moet". Wederom werd er gesproken over mijn verstandskies. Deze verstandkies moet er in principe uit, ik stel dit al jaren uit. Met goed poetsen moet het trekken ook uitgesteld kunnen worden. Maar... Deze kies zit op een hele moeilijke bereikbare plek, ik krijg `m niet goed gepoetst. Terwijl ik terug naar huis fietste dacht ik hier over na en nam een besluit. Bij de eerst volgende afspraak zeg ik tegen de tandarts dat ik mijn verstandskies wil laten trekken. (Slik...)

Het laten trekken van mijn verstandkies is al jaren een enorme BEER voor mij. Daarom past dit zo goed in dit 365-dagen project: deze beer haal ik dit jaar van mijn weg!

 

Wat deed ik nog meer deze vrijdag? Onze vensterbank bleek niet helemaal "catproof", al de hele week stoor ik mij aan het feit dat ons rode monster een puinhoop van de vensterbank maakt. Ik verwacht niet dat Devil hier iets aan gaat veranderen, daarom zal ik dit moeten doen. Ik heb de vensterbank iets anders ingericht, het lijkt erop dat deze "interventie" heeft geholpen. ;-)

 

Het bijhouden van de was is één van de doelen binnen dit (en het liefst ook na) dit 365-dagenproject.

Er hangt al een hele week aan alle wasrekjes (dit zijn er drie, dus veel was) een was te drogen. Mmm, na een week zal deze was heus wel droog zijn. Toch? In deze was-opvouw-klus had ik totaal geen zin, maar heb er toch toe gezet. Nadat de was opgevouwen in de kast lag had ik een heel voldaan gevoel.

Een typische vrijdagklus is de weekboodschappen doen. De intentie was ook écht om op vrijdagavond boodschappen te doen. Echter bleek dat na  het bedenken van het weekmenu, het maken van het boodschappenlijstje én het weekgeld bepalen, het al 20.00 uur was. Het leek mij niet meer zo zinvol om te gaan (veel versdingen zijn op dat tijdstip op). Manlief en ik besloten niet te gaan. Ha! Wat een heerlijkheid. Zo kon ik toch de finale van "De slimste mens" zien. :-)