Manlief en ik hadden al een wandeling gepland. Hoe leuk is dat in een besneeuwd landschap?
Net als op dag 100 gingen wij wandelen bij de Zanderij in Maarn. Manlief zijn al in drie verschillende seizoenen in dit gebied geweest.
In het winterseizoen hadden wij hier nog niet gewandeld. Vandaag was het vierde seizoen aan de beurt.
Tijdens deze wandeling was er nog wel een kleine uitdaging. Als je naar de zandafgraving wilt moet je een hele steile trap af. Tijdens onze laatste wandeling (dag 100) werd ik overmand door duizeligheid. Ik was heel erg bang dat ik deze trap af zou vallen. Door me goed te concentreren is het me gelukt om goed deze trap af te komen. Echter, de duizeligheid trok niet weg waardoor ik niet prettig heb gewandeld.
Ik was bang dat dit me nu weer zou overkomen. Om over deze angst heen te komen ben ik deze trap afgegaan. Ik had een aantal mantra`s: "blijf je concentreren" en "al die andere keren is het ook gelukt, dus waarom nu ook niet?"
Ik was heel trots op mezelf toen ik beneden was, ik had iets overwonnen!
Zo zie je maar weer... Men lijd het meest door het lijden dat men vreest! Mmm, is dit geen tegeltjes wijsheid?
;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten