Dag 159- bakexperiment- Suikevrije appeltaart

Sinds ik begonnen ben met dit 365-dagenproject, doe ik ook regelmatig aan
bak-en-kookexperimenten. De reden dat ik dit niet deed was omdat ik mezelf er de tijd niet voor gun.
Ik heb besloten dat ik zo nu en dan mezelf hier de tijd voor "moet" geven en hier ook van mag genieten. :-)

Deze week is één van mijn zwemgenootjes jarig. Dit zwemgenootje heeft als doel gesteld om dit jaar af te vallen. (Het liefst tien kilo!) De verjaardag van het zwemgenootje vind ik dé gelegenheid om een Suikervrije appeltaart te gaan maken. Ik zag er wel een beetje tegen op (lees: BEER) want ik heb überhaupt nog nooit een "gewone" appeltaart gemaakt. En... Volgens dit recept maak je ook je eigen taartdeeg. Ook dit hed ik nog nooit gedaan. Dus: met recht een bakexperiment. ;-)

Dit is het basisrecept voor het taartdeeg.

In het recept staat beschreven dat je voor het taartdeeg de keukenmachine "moet" gebruiken. Toevallig hebben manlief en ik een keukenmachine. Maar... Voor dit soort doeleinden heb ik de keukenmachine nog nooit (!) gebruikt. Het liefst pakte ik de mixer... Toch heb ik mezelf over mijn "keukenmachine-angst" heen gezet. We hebben `m tenslotte niet voor niets. ;-)

Poeh! Het taartdeeg maken was nog niet zo`n makkelijke klus. Ik liep tegen een aantal dingen aan:

• Het taartdeeg was te droog waardoor het brak;
• Ik kreeg het taartdeeg niet rond gerold;

Maar goed... Het is dan ook niet voor niets een bakexperiment. Ik kan alleen maar leren taartdeeg te maken door het te doen.

Vervolgens was het tijd voor de vulling.

Terwijl het taartdeeg in de koelkast lag te rusten, schilde ik de appels en sneed er mooie plakjes van. Dit was niet moeilijk maar wel veel werk, en toch belastender dan ik had gedacht (én gehoopt).

Vervolgens kwam het leuke werk: de specerijen en de overige ingrediënten toevoegen. Het begon al echt naar appeltaart te ruiken.

En toen? Toen moest ik het breekbare deeg in de taartvorm zien te krijgen. Dit ging niet heel makkelijk. Maar... Het is gelukt.

Het was 14.10 uur toen de appeltaart klaar was, ik kon `m nog afbakken voordat ik naar mijn oppaskinderen ging. Precies om 15.00 uur haalde ik de appeltaart uit de oven. Dit is het eindresultaat.

Ik noem het een "Mozaïektaart". Al met al vind ik het niet slecht voor een eerste keer. Nu is het nog een kwestie van proeven. Ik ben heel benieuwd...

Door dit bakexperiment heb ik een aantal beren van mijn weg gehaald:

• Ik "durf" de keukenmachine te gebruiken;
• Ik "durf" eigen taartdeeg te maken;
• Ik maak tijd voor iets leuks!

 Beide recepten komen uit het inspirerende kookboekje: "Suikervrij, 65 recepten zonder suiker".