Op 23 maart was het eindelijk zo ver! Ik mocht een training bijwonen van Stichting Hulphond Nederland. Nieuwe dingen vind ik altijd spannend. Sowieso maakte ik me al druk of ik de weg naar de trainingslocatie kon vinden. Natuurlijk is dit gelukt en vanzelfsprekend was ik op tijd. ;-)
In de kantine trof ik naast de puppytrainster drie gastgezinnen met hun pleeghond. Het waren prachtige mooie zwarte Labradors in de leeftijd van 12 weken tot 11 maanden. De twee honden die 11 maanden oud zijn, zijn bijna klaar voor de aftraining in Herpen. De pup was van 12 weken was natuurlijk erg schattig en zag er erg aaibaar uit. Maar de pup wordt niet voor niets tot hulphond opgeleid, dus ik aaide hem niet. (Wat overigens heel, heel moeilijk was... )
Ik mocht buiten lopen met Dessie. Een leuke enthousiaste hond die moeite heeft om haar baasje "los te laten". Terwijl ik liep Dessie deed, concentreerde zij zich in eerste instantie volledig op haar vrouwtje. Op dat moment was het belangrijk dat zij zich concentreerde op mij. Met veel belonen en oefenen, concentreerde Dessie zich op mij, langzaamaan voelde ik mij ook zekerder worden, waardoor het lopen steeds makkelijker ging.
"Lopen" klinkt makkelijk. Zo makkelijk is het niet. Hulphonden moet leren met een "losse lijn" naast het baasje te lopen. Wanneer de hond aan het werk is, is het de bedoeling dat hij niet gefocust is op omgevingsfactoren. Ook mag de hond niet trekken aan de lijn. Ik leerde hoe je een op een positieve manier kan zorgen dat de hond niet trekt aan de lijn. Wanneer Dessie trok, moest ik stoppen met lopen en achterwaarts terug lopen. Vaak kan een cliënt in een rolstoel niet de hond corrigeren met de lijn, maar achterwaarts terugrollen in een rolstoel kan wel.
Een andere optie is met kordate stappen van de hond weglopen, de hond is dan gedwongen om je te volgen. Zodra Dessie met losse lijn naast mij liep kreeg ze een beloning in de vorm van een "voertje".
Natuurlijk stonden er ook andere oefeningen op het programma. Er was een parcourtje uitgezet met lage opstapjes en omgekeerde emmers. De honden moesten dit parcourtje lopen met als doel dat ze leren om trap te lopen én te kunnen overstappen. Een hulphond moet bijvoorbeeld mee in de trein, het gat tussen de trap en het perron zien honden als "ravijn". Als ze op jonge leeftijd leren deze overgang te maken, dan is het in de toekomst minder spannend om dit in het "echt" te doen.
Wat heb ik genoten van de werklust en het enthousiasme van de honden. Ook de pup deed erg zijn best, maar het blijft een pup, de pup haalde allerlei capriolen uit om zijn lekkers toch nog te krijgen.
Wat een leuk gezicht was dit!
Alles wat een aspirant-hulphond leert is gericht op het feit dat de hond een baasje krijgt met een beperking. Echter, hulphonden mogen niet met een bal spelen. Gelukkig zijn er genoeg andere spelletjes te bedenken, en natuurlijk mogen de aspirant-hulphonden ook spelen. De balans tussen inspanning (werken) en ontspanning (vrije tijd) is erg belangrijk!
Ook het commando "hier" werd geoefend. Alle drie de honden kwamen direct op hun baasjes afrend toen het commando gegeven was. Ook dit was een prachtig gezicht.
Ik heb genoten van de training, natuurlijk kreeg ik nog meer zin om puppypleeggezin te worden.
Met een klein beetje geluk mogen wij half april drie weken Dessie opvangen. Met manlief ga ik nog een keer kennismaken met Dessie, als blijkt dat er nog steeds een klik is dan komt zij gezellig bij ons logeren. Ik kan niet wachten!
Op 9 april 2016 is er open dag bij Hulphond Nederland.
Leuk geschreven Sabrina!
BeantwoordenVerwijderen