donderdag 31 maart 2016

Dag 222- oefenen met Dessie de hulphond

Dessie de aspirant-hulphond. Dessie ging keurig zitten voor de foto, achter mij staat haar vrouwtje met iets lekkers. Hierdoor had ik iets meer de tijd om een foto te maken. Sowieso doet Dessie erg best. Maar... Voor iets lekkers wil je natuurlijk extra goed je best doen. :-)

Op dinsdag 29 maart togen manlief en ik naar IJsselstein om met aspirant-hulphond Dessie en haar vrouwtje te gaan wandelen. Tijdens de training van vorige week heb ik al kennis mogen maken met Dessie. Omdat manlief haar nog niet had ontmoet stond kennismaken ook op het programma.
Terwijl het vrouwtje de deur opendeed zat Dessie keurig te wachten in de deuropening van de woonkamer. Een hulphond aai je niet zomaar, ik heb dus netjes gevraagd of we Dessie mochten aaien. Dit mocht, mits ze niet ging springen.
Onder het genot van een drankje stelden ik 1000-1 vragen en vertelde het vrouwtje honderduit over haar ervaringen met haar andere twee hulphonden, inmiddels is Dessie haar derde hulphond. Wat dat aangaat zijn manlief en ik nog groentjes. ;-)

Toen was het tijd om te gaan wandelen. Met een speciaal commando kreeg Dessie haar tuigje om, vervolgens was ze aan het werk. Het vrouwtje pakte de scootmobiel. Scootmobiel? Ja, want ook zij heeft verschillende aandoeningen waardoor lange afstanden lopen niet gaat. Eén van de aandoeningen is fibromyalgie. Wat het vrouwtje mij heeft laten zien is dat je ondanks je beperkingen prima een hulphond kan opvoeden. Wat een opluchting! Hiermee is een enorme BEER van mijn weggehaald.

Ik kreeg de lijn, dit betekent dat Dessie naar mij moet luisteren en niet naar het vrouwtje. Natuurlijk kwamen we onderweg allerlei moeilijke situaties tegen zoals: kinderen met een bal. (Help! Hoe zorg ik dat de focus op mij blijft?), zowel Dessie als de kinderen deden het keurig. Natuurlijk kreeg Dessie een beloning toen zij netjes naast mij bleef lopen en de kinderen negeerde. Poeh! Dit obstakel had ik gehad. Toen kwam het volgende "obstakel", een puppy. Puppy`s vind ik erg leuk, maar niet als ik met een aspirant aan het trainen ben. ;-) Ook voor Dessie was deze situatie moeilijk. In zo`n situatie maak je de aspirant attent op extra lekkere lekkers. Dit lekkers laat je ruiken en hou je vervolgens in je hand. Hiermee zorg je ervoor dat de focus op jouw blijft in plaats van op de pup. Bij focus en netjes blijven lopen krijgt de aspirant het extra lekkere lekkers.

Terwijl manlief en het vrouwtje nog even aan het praten waren met de eigenaar van de pup wachtte ik verderop samen met Dessie, beide konden even bijkomen. :-)

En toen? Toen naar de supermarkt. Wat een vreemde gewaarwording is dat, ik liep met een hond in de supermarkt. Dessie liep eerst aan de lijn, toen mocht ik haar loslaten. Loslaten? Ja hoor, dit kon gewoon. Ze liep keurig met het vrouwtje mee en keek niet op of om, zelfs de vleeswaren liet ze met rust. Toen was ik weer aan de beurt, Dessie ging aan de lijn, vervolgens liepen we langs de dierenvoeders. Ik bleef staan, waardoor Dessie ook bleef staan en uitgebreid in het schap kon snuffelen. Dit was dus niet de bedoeling! Het is de bedoeling dat ik winkel en niet de hond. :-)

Na de training in de supermarkt liepen we terug naar huis. Thuis kreeg Dessie het commando "release", dit betekent dat ze vrij is. We dronken nog wat, stelden weer heel veel vragen, en speelde met Dessie. Dessie deed een trekspelletje met manlief. Ook hier zit een regel aan vast: de hond mag nooit winnen. Tijdens het trekspelletje liet het vrouwtje het commando "genoeg" zien. Genoeg betekent dat er gestopt wordt met waar de hond mee bezig is. Dessie deed keurig wat ze vroeg, maar je zag dat ze het heel jammer vond om te stoppen met spelen.

Op een gegeven moment ging de deurbel, er kwam een vriendin langs. Deze vriendin is tevens de back-up voor Dessie. Ook met haar hebben nog gezellig zitten praten. Dessie lag heerlijk rustig op de grond met een knuffel te spelen. (Ze is gek van knuffels, en in het bijzonder haar "nestknuffel".)

Aan het eind van de avond besloten we een nieuwe afspraak te maken. Volgende week komt Dessie met haar vrouwtje onze kant op. Ik kan niet wachten! Ik vind het nog steeds allemaal heel spannend, maar ook héél leuk!
Door slecht licht is de foto niet helemaal goed gelukt. Toch valt er goed te zien hoe goed Dessie op haar vrouwtje let.

Omdat wij zeer hoogst waarschijnlijk een pleegpup gaan krijgen, ben ik her en der aan het informeren in welke winkels een hulphond welkom is. Vandaag vroeg ik het bij de Kruidvat. De verkoopmedewerkster wist het niet, en de filiaalmanager was er niet. Wordt vervolgd!

Tot slot een link die verwijst naar een kort filmpje van de KNGF. Het filmpje heet "niet storen".https://www.youtube.com/watch?v=VXWsYyqItLY


Geen opmerkingen:

Een reactie posten