Dag 70- Rug-Rustdag ("RR")

Vandaag is het dag 70 van mijn 365-dagen project. Het werd een "RR-dag", een Rug-Rustdag. ;-)
Ook maakte ik een nostalgisch tripje door de tijd.

Voor vandaag had ik een los eindje op het programma staan: het schoonmaken van de onderkant van de witte keukenkast. Dit liep anders, want mijn rug zei: "STOP".

Toen ik vanmorgen mijn ontbijt stond te klaar schoot er iets in de zijkant van mijn rug.

AUW!

 

Manlief stond er bij en vroeg of hij mijn ontbijt moest afmaken. Eigenwijs als ik ben zei ik in eerste instantie dat het niet nodig was. In tweede instantie kwam ik hier op terug. Mmm, ik moest mijn planning wijzigen. Ik besloot verder te gaan met het uitzoeken van de foto`s van lapjesvader. (Zie dag 61).

De grove selectie heb ik al eerder gemaakt. Vandaag is de start om de foto`s in (voor zover mogelijk) in chronologische volgorde te sorteren.

Dit zijn foto`s uit de categorie "lapjesvader", al deze foto`s hebben met hem te maken. Dit was (ver) voor mijn tijd... :-) Een hele puzzel om dit in een logische volgorde te krijgen.

Na een half uur heb ik deze foto`s gesorteerd. Het is een begin...

 

Terwijl ik bezig was met deze Klus hoorde ik "buurman van vroeger" bij "buurvrouw van nu" het grasmaaien. Op dat moment had ik een oude foto van hem en zijn vrouw in mijn handen. Ik besloot deze foto aan hem te geven. Ik liep naar onze tuin en riep buurman van vroeger erbij, en gaf hem deze foto. Hij was heel blij maar ook heel geëmotioneerd, ik denk dat dit kwam omdat mijn (overleden) moeder ook op deze foto stond.

Ik kon deze foto niet duiden. Buurman kon de foto gedeeltelijk duiden, maar beloofde er op terug te komen...

 

Tijdens het wachten op mijn oppaskinderen kwam buurvrouw van vroeger voorbijlopen mét de gegeven foto in haar handen. (Ik hou ervan om in een dorp te wonen, dan krijg je dit soort leuke situaties.) We spraken af dat zij vanavond of morgen even langs zou komen om de rest van de foto`s te bekijken. Vanavond is buurvrouw al gekomen. We zijn het stapeltje "niet te duiden" foto`s doorgelopen. Ik kan nu de foto`s beter duiden.

Het leuke is dat door het bekijken van de foto`s je een heel leuk (maar ook een klein beetje emotioneel) gesprek krijgt.